Ο σκηνοθέτης αυτός κατάφερε και καταφέρνει, χωρίς να προσπαθεί να εκμαιεύσει το συναισθηματισμό του θεατή (αντίθετα, πολλές φορές φανερώνοντας ``ωμά`` το πρόσωπο του οργανωμένου εγκλήματος), να φτιάχνει ``αγαπημένες`` ταινίες.
 Μετά από τον Ταξιτζή, το Οργισμένο Είδωλο, Τα Καλά Παιδιά, το Καζίνο, ακόμη και τον Πληροφοριοδότη, σίγουρα ο συγκεκριμένος άνθρωπος κατατάσσεται στο πάνθεον των σκηνοθετών παγκοσμίως.
  Άν ο κύριος ρόλος του σκηνοθέτη είναι να αναδεικνύει τις ερμηνείες μέσω των χαρακτήρων του, τότε ο Σκορτσέσε είναι πιστεύω, μακράν ό,τι καλύτερο της γενιάς του.