---

Rear Window (1954) - Μεταφρασμένος Τίτλος: Σιωπηλός Μάρτυρας - Γνωστό και ως: Σιωπηλός Μάρτυς Alfred Hitchcock`s Rear Window
Μυστηρίου | 112' |
	Πρεμιέρα στην Ελλάδα: Παρ 8 Απρ 1955 Ημερομηνία κυκλοφορίας DVD: 27/10/2010 Ημερομηνία κυκλοφορίας BluRay: 23/5/2013 Χρώμα: Έγχρωμο Ήχος: Mono Γλώσσα: Αγγλικά
	Δημοτικότητα: n/a Αξιολόγηση:    (8.22/10) Aντιφατικότητα ψήφων:
- Υπότιτλος: Χρειάζεται μόλις ένας μάρτυρας για να χαλάσει το τέλειο έγκλημα. - Gallery:

---

- Κριτική από το Cine.gr:

Πέμπτη 26 Μαρτίου 2009

Μπαίνοντας στην οθόνη…

Ποιος είναι αυτός ο Σιωπηλός Μάρτυρας του τόσο ταιριαστού ελληνικού τίτλου; Με απλή φροϋδική μελέτη θα δούμε τον σύγχρονο θεατή της τηλεόρασης στο πρόσωπο του James Stewart, που αραχτός σε μια πολυθρόνα κατασκοπεύει τους γείτονες του με κιάλι. Τότε ο δημιουργός έβλεπε την αυξανόμενη δύναμη του τηλεοπτικού κουτιού και βλέποντας πως δεν είναι τίποτα περισσότερο από επέκταση του «οπτικού κουτσομπολιού», έκανε το πολύ εύστοχο σχόλιο του.

Ο ήρωας μπορεί να είναι άντρας, αλλά η αναπηρία και η καθήλωση του τον εξομοιώνει με την γυναίκα. Είναι φανερή η κριτική διάθεση του Hitchcock έναντι της γυναικείας φύσης και μάλιστα κριτικάρει και τον θεσμό του γάμου. Ο ήρωας αποφεύγει να νυμφευτεί την αγαπημένη του και όσα παρακολουθεί στο απέναντι κτήριο συνηγορούν σε αυτό. Συζυγικοί καβγάδες, άστατες σχέσεις, βαρετά γεράματα κ.α. Η Grace Kelly στην χαρακτηριστική τελευταία σκηνή και αφού η «ανδροπρεπής» συμπεριφορά της έχει κάνει τον ήρωα πιο προσκολλημένο πάνω της, ανοίγει ένα περιοδικό μόδας, χαρακτηριστικό θηλυκής αφέλειας.

Η κληρονομιά του Σιωπηλού Μάρτυρα είναι πολύ μεγάλη στον κινηματογράφο και δεν θα αναφερθούμε στο νόημα, που έκτοτε αναπαράχθηκε πολλάκις. Οι δύο χαρακτηριστικότερες περιπτώσεις εμέσου ριμέικ είναι το Διχασμένο Κορμί του Brian De Palma και το περσινό Υποψίες του D.J. Caruso. Μπορούμε, όμως, να θυμηθούμε και το Μυστηριώδεις Φόνοι στο Μανχάταν, όπου ο Woody Allen μπλέκει σε μια παρόμοια υπόθεση φόνου με το διπλανό του διαμέρισμα.

Κριτική Σύνοψη

Υψηλότατο σασπένς, ακούραστη αφήγηση, στιλάτη σκηνοθεσία και ένα από τα αριστουργήματα του Alfred Hitchcock που δεν βαριόμαστε να βλέπουμε ξανά και ξανά. Πέρα από την αυξανόμενη αγωνία και το θρίλερ που κόβει ανάσα, γίνεται έντονη και «ύπουλη» κριτική επί του άνθρωπου-θεατή και του θεσμού του γάμου, σατιρίζοντας ελαφρά τον ρόλο της συζύγου. Ο James Stewart ερμηνεύει καλύτερα καθηλωμένος κι από όρθιος και η Grace Kelly βρίσκεται στην πιο όμορφη φάση της ζωής της. Τι; Δεν το έχετε δει; Εσείς θα χάσετε…

Βαθμολογία: (4.5/5)

Σταύρος Γανωτής

---

Παρασκευή 10 Μαρτίου 2006

Η μεγάλη χιτσκοκική κιβωτός της ηδονοβλεψίας, όπου ο μετρ υφαίνει επιδέξια τη φαινομενολογία με το λεπτό ιστό του σασπένς. Ένας ριψοκίνδυνος φωτορεπόρτερ βρίσκεται ακινητοποιημένος, με το πόδι στο γύψο, και σκοτώνει την ώρα του παρατηρώντας τι γίνεται στην απέναντι πολυκατοικία. Μήπως η μεγάλη οθόνη της αυλής του δεν είναι παρά η προβολή των προσωπικών του φοβιών; Και γιατί η εκθαμβωτική μνηστή του μεταδίδει την αίσθηση του ανέγγιχτου λουλουδιού; Πριν να τεμαχίσουμε τα πρωτογενή συστατικά στο κρεβάτι της ψυχανάλυσης, ο φωτορεπόρτερ πείθεται ότι είναι ο αυτόπτης μάρτυρας του φόνου που διέπραξε ένας από τους απέναντι ενοίκους. Ο ευνουχισμός του θεατή εγγράφεται σε αυτόν του πρωταγωνιστή, η μετωνυμία για τον ίδιο τον κινηματογράφο ολοκληρώνεται και ο Hitchcock καταλήγει σε μια σύνθετη πραγματεία πάνω στην αδιέξοδη και περιορισμένη φύση της αναπαράστασης. Τα μοτίβα του «Σιωπηλού μάρτυρα» μεταφέρθηκαν τροποποιημένα από πολυάριθμούς επιγόνους, από τη «Συνομιλία» του Coppola μέχρι το αντονιονικό Blow up και το «Πουλί με τα κρυστάλλινα φτερά» του Argento.

Βαθμολογία: (9/10)

Κωνσταντίνος Σαμαράς (Cine Tv)

Βλέπετε τα πρώτα 4 σχόλια. Πατήστε εδώ για να εμφανιστούν όλα.

Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.