---

Δευ 14 Απρ 2008

Frankenhooker (1990)

-I didnt know Jeffrey was a doctor.
-Well, yes and no.

Love Conquers All έλεγαν οι Deep Purple και, κατά δεύτερο λόγο, ο Βιργίλιος- ναι, είμαστε πρώτα ρόκερ και μετά φαν της κλασσικής παιδείας, έχετε κάνα πρόβλημα; Είναι μέγα μυστήριο αυτό το απερίγραπτο συναίσθημα, αυτό που σε κάνει να αφιερώνεις όλο σου το είναι στο έτερον ήμισυ, να ξαγρυπνάς για την ασφάλειά του, να βλέπεις ρομαντικές κομεντί με την ίδια και απαράλλαχτη πλοκή και να της διαβάζεις Rosamund Pilcher όταν είναι άρρωστη (ή μάλλον, «αρρωστούλα»)…και 2 μέρες μετά να προσπαθείς να αποφύγεις με ευλυγισία Nintendo Wii τα αντικείμενα που σου πετάει επειδή αρρώστησες και εσύ και δεν την συνόδεψες στο πάρτι της φίλης της της Ματίνας και ήταν η μοναδική ασυνόδευτη και αν θέλεις να ξέρεις όλοι την κοιτούσαν και ήταν και εκείνος ο Γιώργος ο γραφίστας που της την ψιλοέπεσε, sort of. Αυτός είναι ο έρως κυρίες, κύριοι (και ελπίζουμε όχι μικρά παιδιά). Μια εγκεφαλική ηλεκτρική καταιγίδα που δεν λογαριάζει εμπόδια…δεν λογαριάζει τσακωμούς, κρίσεις, αρρώστια ή θάνατο.

Ένα λεπτό…θάνατο; Ναι, θάνατο. Αν είσαι πραγματικά ερωτευμένος, το «till death do us part» δεν ισχύει. Και, όχι, δεν εννοούμε να συνεχίσεις την σχέση σου με το πτώμα (βλέπε Dellamorte Dellamore) αλλά να μην παραδώσεις τα όπλα μπροστά στο, θεωρητικά, μοιραίο. O Ryan O`Neal στο Love Story; Δειλός. Ο Jeffrey του Frankenhooker; Θεός. Για να σας δώσουμε να καταλάβετε περί τίνος πρόκειται η σημερινή ταινία: Φέρτε στο μυαλό σας την τραγωδία του Ryan O`Neal στο Love Story. Το κάνατε; Τώρα ανασύρετε τις κλασσικές εικόνες του Dr Frankenstein, καθώς μετατρέπεται σε υποκατάστατο του Θεού και δίνει ζωή στα πτώματα. Εντάξει; Τώρα, φανταστείτε τον Δρ Φρανκενστειν, την στιγμή που φωνάζει θριαμβευτικά «It’s Alive !» να προσέθετε «...and now I m going to have sex with it!».

O ήρωας της σημερινής ταινίας είναι ο Jeffrey (James Lorinz), ο οποίος προσωπικά μου θύμισε τον Andrew McCarthy (κάτι που θα έδινε ένα όμορφο twist στην ταινία, έχοντας στο μυαλό μας και το Mannequin). O Jeffrey είναι ένας έξυπνος και φιλόδοξος νεαρός, ζευγαρωμένος με την όμορφη Elizabeth (Patty Mullen) και αφιερωμένος στο όχι-και-τόσο-μυστικό του πάθος; Την Ιατρική. Ο Jeffrey ΔΕΝ είναι γιατρός (τον έχουν πετάξει έξω από τρεις ιατρικές σχολές), αλλά οι γνώσεις του πάνω στον ηλεκτρισμό του επιτρέπουν να ονειρεύεται πως μια μέρα θα καταφέρει να δημιουργήσει ζωή, εκεί που ζωή δεν υπάρχει. Είναι κάτι που προφανώς τοποθετεί στο απώτερο μέλλον αλλά η μοίρα παίζει περίεργα παιχνίδια: Κατά την διάρκεια του πάρτι για τα γενέθλια του πατέρα της Elizabeth, η νεαρή κοπέλα τυχαίνει να βρεθεί στο δρόμο μιας μηχανής του γκαζόν σοκάροντας τους παρευρισκόμενους (και κυρίως τον Jeff) και καταστρέφοντας το μπουφέ με μια επικάλυψη σκουροκόκκινη γλάσσα. Οι αρχές δεν έχουν να πουν και πολλά για το τραγικό δυστύχημα-μόνο πως τα απομεινάρια της κοπέλας ήταν σαν ένα μακάβριο παζλ και, επίσης, πως το μοναδικό κομμάτι που δεν βρέθηκε ήταν το κεφάλι της.

Ο Jeffrey ήταν από πριν λίγο (ή μάλλον, πολύ) ανισόρροπος αλλά ο θάνατος της Εlizabeth τον έχει ρίξει σε μια βαθιά κατάθλιψη. Κλεισμένος στο δωμάτιό του, βλέπει συνεχώς την βιντεοκασέτα με το ρεπορτάζ του ατυχήματος (την φυλάει μέσα σε μια κούφια κόπια του Grey’s Anatomy!) και προσπαθεί να τα βγάλει πέρα με την αβάσταχτη μοναξιά του. Η μητέρα του, μια γυναίκα μπροστά στην οποία η Σαπφώ Νοταρά έχει φωνή σοπράνο, προσπαθεί συνεχώς να τον ξυπνήσει από τον συναισθηματικό λήθαργο, θυμίζοντάς του πως υπάρχει μια πολύ καλή υπάλληλος του σουπερμάρκετ που ενδιαφέρεται να τον γνωρίσει, ή προτείνοντάς του να ασχοληθεί και πάλι με την Ιατρική (κάτι σαν την σύζυγο του Τσάκωνα στο Μάθε Παιδί μου Μπάσκετ). Ο Jeffrey δεν ακούει τίποτα…η Elizabeth γι’ αυτόν δεν έχει γίνει ακόμα θύμηση, τη νιώθει κοντά του. Ίσως γιατί αυτός είναι ο έρωτας. Ίσως γιατί δεν θέλει να προδώσει την σχέση τους. Ίσως γιατί έχει φυλάξει το κεφάλι της μέσα σε μια δεξαμενή και τα βράδια το βάζει στο τραπέζι («You look radiant tonight Εlizabeth! Those baths are doing you a world of good»), του δίνει κρασί και του διαβάζει ποιήματα. Οοοοοοοοκέι…. σαν να αρχίσαμε να περνάμε επισήμως σε περιοχές ψυχοπάθειας.

Ο Jeffrey δεν σκοπεύει να αποχωριστεί την Elizabeth, είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού. Αντιθέτως, τα σχέδιά του προβλέπουν ένα νέο σώμα για την κοπέλα του. Ένα νέο, τέλειο σώμα. Βέβαια, για να επιχειρήσει ένα πείραμα τόσο μεγάλης κλίμακας θα χρειαστούν ποσότητες ηλεκτρισμού αφάνταστες για ένα μικρομεσαίο αμερικάνικο σπιτικό. Τη λύση δίνει ο τηλεοπτικός μετεωρολόγος, που εκείνη τη στιγμή αναλύει τον καιρό των επόμενων ημερών, αναγγέλλοντας καταιγίδες με κεραυνούς και αστραπές: «Just right for you mad doctors out there!» προσθέτει. Που να ήξερε. Ο Jeffrey έχει πλέον την ενέργεια που θα χρειαστεί, το μόνο που του λείπει είναι η πρώτη ύλη για την επανασύνθεση της Elizabeth: Σώματα. Αμαρτωλά σώματα και γυναίκες διατεθειμένες να τα πουλήσουν. Που αλλού λοιπόν θα βρεις «women anxious to sell their parts», αν όχι στην κακόφημη γειτονιά της πόλης; Οπλισμένος με ένα μάτσο δολάρια, ο Jeffrey βγαίνει στη γύρα με σκοπό να ψωνίσει τις καλύτερες και πιο όμορφες ιερόδουλες και μέσω αυτών να δημιουργήσει ένα σώμα που θα στείλει την Elizabeth κατευθείαν στο centerfold του Playboy.

Kακόφημα μπαρ. Σφίχτες- νταβατζήδες με ονόματα όπως Zorro. Πεταλούδες της νύχτας έτοιμες για όλα, αν είσαι διατεθειμένος να πληρώσεις την κατάλληλη τιμή. Ο Jeffrey μαζεύει ένα γκρουπ κοριτσιών σε ένα φτηνιάρικο δωμάτιο και, με ζήλο model scout, μετράει όλες τις διαστάσεις και τις αναλογίες τους προκειμένου να ανακαλύψει την χρυσή τομή (κυριολεκτικά). Οι κοπέλες το διασκεδάζουν, αφού πληρώνονται χωρίς να χρειαστεί να προσφέρουν καμία υπηρεσία και ο Jeffrey γεμίζει σελίδες με σημειώσεις για πόδια, για χέρια και για στήθη. Α, ίσως θα έπρεπε να σας έχουμε ήδη πει πως το σχέδιό του είναι να σκοτώσει τις ιερόδουλες με πεντακάθαρο κρακ και να πάρει όποια κομμάτια του χρειάζονται…μόνο που το σχέδιο πάει υπερβολικά καλά και τα κορίτσια, που πέφτουν στο κρακ σαν βαμπίρ σε τράπεζα αίματος, εκρήγνυνται…

Αλήθεια. Μπαμ. Πως λέμε House of Flying Daggers; Εδώ έχουμε Room of Exploding Prostitutes. Ξεπέρασε το αν μπορείς, Zhang Yimou.

Ψιλοσοκαρισμένος ο Jeffrey μαζεύει σε σακούλες σκουπιδιών όσα περισσότερα κομμάτια μπορεί και επιστρέφει σπίτι του. Η καταιγίδα έρχεται και πρέπει να βιαστεί αν δε θέλει να χαραμίσει αυτή τη μοναδική ευκαιρία να ξαναβρεί (την ίδια) γκόμενα. Σε μια σκηνή που θα έκανε ακόμα και τον John Waters περήφανο, ο Jeffrey επιλέγει ανθρώπινα κομμάτια μέσα από μπολ ή κιβώτια και καταφέρνει να υψώσει προς τους ουρανούς μια εξέδρα με την τέλεια, κατ’αυτόν, γυναίκα. Ο κεραυνός χτυπάει και η Frankenhooker σηκώνεται, πάνω στα θεσπέσια πόδια της. Γιατί δεν την αποκαλέσαμε Elizabeth; Ε, δεν μπορείς να φτιάχνεις μια γυναίκα που αποτελείται κατά 6-7 από κομμάτια ιερόδουλων και να περιμένεις πως το πρώτο της ένστικτο θα είναι να πάει στον Εσπερινό. Η Elizabeth, ένα ανατριχιαστικό πλάσμα, γεμάτο ουλές και νευρικά τικ, αφού ρίχνει αναίσθητο τον Jeffrey βγαίνει στο δρόμο αναζητώντας το μόνο πράγμα που θυμάται να έχει ανάγκη: Πελάτες.



Ιδιοφυείς τρελλάκηδες που κατεβάζουν ιδέες μόνο χώνοντας ένα τρυπάνι στο κεφάλι τους. Franken-πόρνες που τρομάζουν τον κόσμο και επαναλαμβάνουν παπαγαλίσια «got any money?» πριν βρουν τον αναπόφευκτο ηλικιωμένο θαυμαστή που θα κάνει το πιο έντονο (και τελευταίο) σεξ της ζωή του. Νταβατζήδες που καταβροχθίζονται από τα μεταλλαγμένα τερατώδη κομμάτια των πρώην «υπαλλήλων» τους. Extreme ανταλλαγές σωμάτων. Το Frankenhooker είναι ακόμα μια μαρτυρία για το λαχταριστά αρρωστημένο ταλέντο του Henenlotter, που ανάθεμα και αν έχει γυρίσει έστω μια μετριότητα στη ζωή του.

Ταινία: (9/10)
Η επιστροφή του This is Cult: (10/10)

---

(1024x768)

Κατεβάστε εδώ το επίσημο Wallpaper της στήλης...

---