This is...cult!
Δευ 18 Ιουν 2007
«I have been sent here from the rebel societies of what you call “the wastelands”».
California,1964. Η κυρία Kincaid προσπαθεί να νουθετήσει τον γιο της, Tim.
-Ξύπνα πανάθεμα σε. Ξύπνα, μας έχεις φάει τη ζωή. Πάλι έχασες το σχολικό.
- Όχι, δεν θέλω να πάω σχολείο. Δεν μ’ αρέσει.
- Και τι θα κάνεις χωρίς ένα χαρτί στα χέρια σου ρε αλήτη; Που θα βρεις δουλειά; Σήκω πάνω. Στην ετοίμασα εγώ την τσάντα. Σου έφτιαξα και σάντουιτς με φυστικοβούτυρο.
-Όχι, δεν πάω.
- Σήκω ρεμάλι, θα μας πεθάνεις. Έχεις φτάσει 20 χρονών και ακόμα είσαι στην 6η δημοτικού. ΣΗΚΩ!
-Όχι, δε θέλω να πάω πάλι σχολείο. Είναι χάσιμο χρόνου.
-Καλά, σήκω τότε και πήγαινε στην οικοδομή, να δουλέψεις με τον πατέρα σου.
-Ποτέ! Δεν σας αντέχω, εσάς και τα στενά μυαλά σας. Θα φύγω από το σπίτι και θα γίνω…θα γίνω ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ! Και θα γυρίσω την πιο ΕΠΙΚΗ SCI-FI FANTASY ταινία…EVER!

22 χρόνια μετά, ο
Tim χαμογελούσε ικανοποιημένος καθώς το Magnus opus του ήταν έτοιμο και πλέον μπορούσε να το πουλήσει σε VHS στα πανηγύρια, για 2 δολάρια (ή και ένα, αν κάποιος είχε όρεξη να κάνει παζάρια). Τα όνειρά του είχαν γίνει πραγματικότητα. Είχε γίνει σκηνοθέτης. Βέβαια γύριζε πορνό (gay πορνό-πρωταγωνιστώντας κιόλας), ζούσε σε τροχόσπιτο και έδερνε τα σχολιαρόπαιδα για να τους κλέψει τα σάντουιτς, αλλά τα όνειρα είναι όνειρα…και ίσως όταν βλέπεις το όνομά σου στους συντελεστές μιας ταινίας, ως writer-director, η ζωή να σου μοιάζει πιο όμορφη, καθώς καψαλίζεις τον αρουραίο που βρήκες το πρωί στη λεκάνη σου.

Το
Robot Holocaust είναι μια ταινία που θα έπρεπε να είχε budget γύρω στα 140 εκατομμύρια δολάρια. Σε αυτή την περίπτωση, έχει γύρω στα 140 yen- 1,134 δολάρια με τις σημερινές τιμές συναλλάγματος. Το φιλμ διαδραματίζεται σε έναν μελλοντικό κόσμο, την New Terra, όπου τα ρομπότ έχουν πάρει τα ηνία και, με ηγέτη τον μυστηριώδη Dark One, ένα ον τόσο παντοδύναμο που μιλάει μονίμως off screen, έχουν σκλαβώσει τους ανθρώπους οι οποίοι 1) Δουλεύουν ως Air Slaves σε ενεργειακούς σταθμούς και 2) Μονομαχούν προς τέρψη των μηχανικών αφεντικών τους. Για κάποιο λόγο οι περισσότεροι άνθρωποι είναι ημίγυμνοι και φορούν γούνινα εσώρουχα, λες και η υπεύθυνη γκαρνταρόμπας δουλεύει part time και στα βίντεοκλιπ των Manowar, αλλά από τη στιγμή που μάθαμε για τον σεξουαλικό προσανατολισμό του
Kincaid το γεγονός δεν μας εκπλήσσει. Τα μοχθηρά ρομπότ έχουν στα χέρια τους ένα ισχυρό χαρτί. Κάθε φορά που οι άνθρωποι σηκώνουν μπαϊράκι τους κόβουν τον αέρα-κυριολεκτικά: O Dark One έχει μια ισχυρή συσκευή με την οποία ελέγχει την ατμόσφαιρα και με την παραμικρή αφορμή την γεμίζει δηλητηριώδη αέρια, στέλνοντας τους άμοιρους homo sapiens αναίσθητους στο χώμα. Ο θρύλος όμως λέει πως υπάρχουν κάποιο αντάρτες…άνθρωποι σκληραγωγημένοι που ζουν έξω από τα αστικά κέντρα, στην λεγόμενη Wasteland, και που έχουν συνηθίσει τον δηλητηριώδη αέρα (και προφανώς, την έλλειψή του). Είμαστε στη μέση μιας μονομαχίας λοιπόν, όπου γνωρίζουμε τον Klyto, ένα ρομπότ-πορτοφολά με ζωγραφισμένα μάτια, που μοιάζει με μια πιο gay εκδοχή του R2-D2 και όποτε μπορεί πιάνει και κανέναν πισινό. Ο Klyto κάνει το λάθος να προσπαθήσει να κλέψει το πορτοφόλι ενός μυστηριώδους, σκληροτράχηλου τύπου, ο οποίος καταλαβαίνει τι συμβαίνει και αφού απενεργοποιήσει τον Klyto με μια φάπα του ζητάει να του εξηγήσει τι σημαίνει η μονομαχία.

Ο Klyto, μόλις επανέλθει σε πλήρως λειτουργική κατάσταση του (μας) εξηγεί πως κάθε τρεις και λίγο ο Dark One επιλέγει τους δυνατότερους Air Slaves και τους διατάζει να μονομαχήσουν: Ο χαμένος πεθαίνει και τον νικητή τον σκοτώνουν. Με αυτό τον τρόπο ο Dark One φροντίζει να βγάζει από τη μέση τους πιθανούς ηγέτες μιας πιθανής επανάστασης. Στο σκηνικό είναι παρόντες και μια κοπέλα, η Deeja (
Nadine Hart) και ο πατέρας της Jorn (
Michael Downend), ένας επιστήμονας που όπως αποκαλύπτεται έχει εφεύρει μια συσκευή με την οποία οι άνθρωποι μπορούν να επιβιώσουν ακόμα και όταν τα ρομπότ τους στέλνουν δηλητηριώδη αέρα (για την ακρίβεια πρόκειται για ένα μεταλλικό κουτί που τοποθετείται πίσω από το αυτί). Η ατίθαση Deeja εξαγριώνεται εξαιτίας της αγριότητας της μονομαχίας και υψώνει τη φωνή της, κάτι που εξαγριώνει και τους ρομπο-φύλακες οι οποίοι διατάζουν την διακοπή παροχής αέρα. Οι Αir Slaves λιποθυμούν και ο Jorn διατάζει γρήγορα την κόρη του να τους μιμηθεί για να ξεγελάσουν τα ρομπότ –είναι μια αμίμητη σκηνή αφού η Deeja ακολουθεί την συμβουλή του πατέρας της με καθυστέρηση κανα δυο λεπτών, έχοντας δίπλα της ρόμπο-φύλακες που δεν το παίρνουν καν χαμπάρι. A.I: Artificial Idiocy. Βέβαια, παρά την εξυπνάδα του, ο Jorn ξεχνάει να λιποθυμήσει και ίδιος, κάτι που κάνει τα ρομπότ να τον συλλάβουν, αφήνοντας έτσι την Deeja μόνη και μόνο σύμμαχό τον μυστηριώδη ξένο (
Norris Culf).

Ίσως αναρωτιέστε γιατί δεν έχουμε αναφέρει το όνομά του ακόμα. Μήπως δεν έχει όνομα, σαν τον
Clint Eastwood στο
For a Few Dollars More? Μήπως είναι κάτι κοινότυπο και δεν θέλουμε να σας χαλάσουμε την ψευδαίσθηση; Τίποτα από τα δύο, απλά θέλουμε να σας το αποκαλύψουμε με όσο περισσότερο στόμφο γίνεται:«His name is
Neo. He comes from the wastelands, beyond the City». Έτσι συστήνεται –τηλεπαθητικά -στον Klyto και έτσι ο Klyto τον παρουσιάζει στην Deeja. Με αυτό τον τρόπο μια κοπέλα, ένας άντρας και ένα ρομπότ (και μερικοί ανούσιοι Air Slaves) ενώνονται ενάντια στον Dark One, με σκοπό να δώσουν ένα τέλος στην δικτατορία των μηχανών. Δεν θα είναι όμως μόνοι τους. Ο δρόμος είναι γεμάτος κινδύνους αλλά και πιθανούς συμμάχους-όπως η Nyla (
Jennifer Delora), ηγέτιδα μιας φυλής αμαζόνων που ζει σε ένα πάρκο. Οι φουτουριστικές αμαζόνες κάνουν ό,τι ακριβώς και οι αρχαίες-ζευγαρώνουν με τους άτυχους (ή τυχερούς;) άντρες που συλλαμβάνουν και όταν ξεμπερδέψουν τους εκτελούν. H πρωταγωνιστική ομάδα μια τέτοια τελετουργία: Ένα σχεδόν γυμνό, γεροδεμένο αρσενικό (αυστηρά με γούνινο σώβρακο) με εξαιρετικά περιποιημένη κώμη, ο Κai (
Andrew Howarth) πρόκειται να βρει το θάνατο από τα χέρια της Nyla αλλά οι ήρωές μας δεν το επιτρέπουν. Προκαλούν την Nyla σε μονομαχία και η Αμαζόνα χάνει, κάτι που όχι μόνο δίνει την ελευθερία στον αιχμάλωτό της αλλά την καθιστά και υπηρέτρια του Neo. Το αυγατισμένο party είναι πλέον έτοιμο να αγωνιστεί για την τιμή των ανθρώπων.

Είναι δύσκολο να ακολουθήσει κανείς την πλοκή του
Robot Holocaust. Ο ήχος είναι χείριστος, το delivery των πρωταγωνιστών τρισάθλιο και συν τοις άλλοις ο boomer λείπει από το σετ-είναι κρυμμένος σε κάποια αποθήκη και τρώει donuts. Το συνεχές βουητό δεν μας αφήνει λοιπόν και πολλές ευκαιρίες για να καταλάβουμε αν υπάρχει σενάριο (και αν ναι, περί τίνος πρόκειται) αλλά με εξαιρετικά μεγάλη σπατάλη αυτοσυγκέντρωσης κατάφερα να συγκεντρώσω τα εξής στοιχεία:
O Dark One χρησιμοποιεί μια απροσδιόριστης λειτουργίας Pleasure Machine για να ανταμείβει τους ακόλουθούς του και κυρίως την Valaria (
Angelika Jager), μια γυναίκα με τευτονική προφορά που φέρνει σε S/M mistress.Επίσης, ο Dark One

είναι ικανός να βλέπει ό,τι διαδραματίζεται στη γη μέσα σε μια κρυστάλλινη σφαίρα(!) ενώ έχει ένα θάλαμο βασανιστηρίων που λέγεται The Question Room-όπου προφανώς παίζεις τη ζωή σου κορώνα γράμματα με ερωτήσεις του Trivial Pursuit. Οι ήρωές μας αποφασίζουν να καταστρέψουν τον σταθμό που δίνει ενέργεια στα ρομπότ και αρχίζουν μια περιπλάνηση στο μετρό, όπου τους επιτίθενται σκουλήκια (ένα από αυτά πετάγεται από το στήθος ενός Air Slave με πλήρως
Alien τρόπο), βδέλλες, το Monster of the web (ένα πόδι εντόμου με νύχια) και μεταλλαγμένα όντα που τους πετούν πέτρες. Τίποτα από όλα αυτά δεν καταφέρνει να μειώσει την δίψα των ηρώων μας για ελευθερία: Ξεπερνούν όλα τα εμπόδια σκοτώνοντας τους εχθρούς με σπαθιά και πολεμικές τέχνες ενώ, παραδόξως, με τον ίδιο τρόπο καταφέρνουν να βγάλουν από τη μέση τα ρομπότ: Σπαθιά και ζίου ζίτσου. Είχα την εντύπωση πως με σπαθί δεν μπορείς καν να επικρατήσεις μιας τοστιέρας αλλά από ότι φαίνεται φτάνει ένας απλός σουγιάς για να βγάλεις από τη μέση τους υπερσύγχρονους ρομποτικούς αφέντες σου, να ξαναδώσεις στην γη αέρα καθαρό αέρα και ένα καλύτερο μέλλον, και να περπατήσεις προς το ηλιοβασίλεμα. Αναφέραμε πως ο Jorn έχει μεταλλαχθεί σε ένα τεράστιο αυγό; Όχι ε;

Το
Robot Holocaust είναι ένα φιλμ γεμάτο αγάπη και αφοσίωση. Ο
Tim Kincaid μάλλον μάζεψε όλους τους φίλους και πορνοσυμπρωταγωνιστές για να το γυρίσει, χρησιμοποιώντας για σκηνικά ό,τι είχε διαθέσιμο: Ένα υπόγειο, ένα πάρκο και μια χωματερή. Η New Terra μοιάζει αρκετά σαν την This Terra και όταν οι ήρωες περπατούν μέσα στο πάρκο των Αμαζόνων, από στιγμή σε στιγμή περιμένουμε να δούμε μια οικογένεια να κάνει πικ νικ στο γρασίδι ή ένα λαμπραντόρ να πιάνει στον αέρα ένα Frisbee . Πενιχρά μέσα αλλά ο Τιμ τα δίνει όλα για αυτό το φιλμ που διεκδικεί δικαιωματικά την θέση του στο τοπ 3 από άχρηστες δημιουργίες του ανθρώπου, μαζί με τα αναψυκτικά light και τις μεθόδους εκμάθησης ξένων γλωσσών με κασέτες. Και όμως, το σημαντικό είναι πως το
Robot Holocaust περιέχει την ψυχή και την καρδιά του Kincaid. Ευτυχώς, γιατί η υπόλοιπη φιλμογραφία του περιέχει τους σφιγκτήρες του.
Ταινία: (0/10)
Αν ο Kincaid είχε σκηνοθετήσει το Transformers-μετατρέποντάς το σε ρομποτικό gay pride: 10/10 ή 0/10, δεν μπορούμε να αποφασίσουμε.