---

Δευ 21 Αυγ 2006

Cheerleader Camp (1987)

«Let’s be calm, but one of our girls has been murdered. Alright? Just get out of here alive, don’t panic»
«ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΗ»

Ας μην κοροιδευόμαστε: Όταν αποφασίζεις να δεις μια οποιαδήποτε ταινία με την λέξη Cheerleader στον τίτλο, το κάνεις για ένα και μόνο λόγο. Τον οποίον θεωρώ περιττό να αναφέρω. Πάντως για τους αργόστροφους, να ένα link. Μπορεί εμείς να μην έχουμε πάρει ακόμα χαμπάρι τον σημαντικό ρόλο που έχουν για τον αθλητισμό ομάδες ευλύγιστων σέξι κορασίδων αλλά οι Αμερικάνοι, που έκαναν το θέαμα πρώτα επιστήμη και μετά μπίζνα δεν άργησαν να το καταλάβουν. Έτσι, ανήκουστο για μας, αλλά γύρω από τις cheerleaders υπάρχει ένα ολόκληρο παράλληλο σύμπαν διαγωνισμών, προπονήσεων, επάθλων και…όχι,κύκλωμα υποτροφιών δεν νομίζω να υπάρχει. Το ξέρω, δε σας ενδιαφέρει και δεν ενδιαφέρει ούτε εμένα αλλά αυτή η εισαγωγή ήταν αναγκαία για να μπορέσουμε να μπούμε ομαλά στον κόσμο του Cheerleader Camp.

Μην είναι φιλμ του Russell; Μην είναι φιλμ του Lynch; Μπορεί και να μπερδευτείτε βλέποντας την αρχική σεκάνς, όπου μια πελαγωμένη κοπέλα περιπλανιέται σε σκοτεινά αποδυτήρια (η κάμερα καταγράφει την εικόνα υπό γωνία- ΚΑΤΙ ΚΑΚΟ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ!), ανοίγει ντουλάπια και, αφού ντυθεί cheerleader βγαίνει σε ένα επίσης σκοτεινό γήπεδο. Το νούμερό της είναι καταστροφικά αποτυχημένο και οι μοναδικοί θεατές της, η μητέρας της και ο πατέρας της, αποχωρούν με αηδιασμένο ύφος. «Mother!».. «Father!»… είναι μια σκηνή που διοχετεύει ένα είδος τραγικότητας, απόγνωσης στον θεατή. Όχι την τραγικότητα «ω θεέ μου, σκοτώνουν τον John Coffey» του Green Mile, γιατί και μόνο από τις ελάχιστες λέξεις που η πρωταγωνίστρια ξεστομίζει καταλαβαίνω ότι και σήμερα θα φτύσω αίμα για να γεμίσω το ρημάδι το This is Cult. Μια άλλη τραγικότητα, πιο ήπια, που περιέχει μια ψυχρή αποδοχή της μοίρας που με περιμένει για την επόμενη μιάμιση ώρα, όπως όταν ο Τσατσαρέλης εμφανίζεται στο MSN και έχει διάθεση για κουβέντα.

Ξαφνικά, η πρωταγωνίστρια ξυπνάει. Γιατί ήταν όλα ένα όνειρο! Η πρωταγωνίστρια Alison (Betsy Russell) βρίσκεται σε ένα φορτηγάκι, μαζί με την υπόλοιπη ομάδα των cheerleader του κολεγίου της, το αγόρι της και αρσενικό cheerleader Brent (Leif Garrett) και το παιδοβούβαλο Timmy (Travis McKenna) : 200 κιλά αισιοδοξίας, αφού κάνει ήδη σαφείς τις προθέσεις του- «Ι just wanna get laid, alright;». Βασικά, τώρα που σκέφτομαι την ταινία στο σύνολό της, αυτή η φράση είναι και το μοναδικό character development που μπορώ να θυμηθώ. Αυτό το ετερογενές γκρουπάκι λοιπόν κατευθύνεται προς το Xanadu του cheerleading, το Camp Hurray, χαμένο μέσα στα βουνά και την πρασινάδα, το μέρος όπου οι καλύτερες ομάδες από cheerleaders πηγαίνουν για να ακονίσουν τα ταλέντα τους. Γιατί όχι; Αν οι Βουδιστές μοναχοί απαιτούν απόλυτη ησυχία, γιατί όχι και οι cheerleaders, που στο κάτω κάτω πρέπει να κάνουν και κωλοτούμπες; H άφιξή τους είναι ήρεμη, με την υπεύθυνη της κατασκήνωσης Miss Tipton (Vickie Benson) να δηλώνει ευθέως «I`m here to make your stay at Camp Hurray not merely the most memorable experience of your young lives». Προσπερνάω γρήγορα την σκηνή γιατί θυμάμαι ότι αναγκαζόμαστε να δούμε και τα τερατώδη οπίσθια του Timmy και δεν θέλω να έχω εφιάλτες το βράδυ. Ενδιαφέρον στοιχείο: Όλοι οι εργαζόμενοι στο Camp Hurray φαίνονται να έχουν πτυχίο πορνόγερου. Είναι άραγε σύμπτωση, κυβερνητικό πρόγραμμα για συνταξιούχους, ή ένα είδος κόλασης με κορίτσια σαν τα κρύα τα νερά (ή σαν τα χλιαρά, σε μερικές περιπτώσεις) παντού και ούτε ένα Viagra διαθέσιμο;

Τι περιλαμβάνει το πρόγραμμα μιας cheerleader στο Camp Hurray; Από ότι κατάλαβα έρωτες (ο Brent φλερτάρει με την Pamela – Teri Weigel), ζήλιες (αφού η Alison είναι η κοπέλα του Brent), ασκήσεις (που επιβεβαιώνουν πως οι μέγιστες φιλοδοξίες των συγκεκριμένων cheerleaders είναι οι Special Olympics) και…ΘΑΝΑΤΟ (ΧΑΧΑΧΑΑΧΑ)! Η ταινία είναι slasher (υποτίθεται) οπότε αυτό δεν αποτελεί έκπληξη. Ποιος σκοτώνει τις Cheelreaders μία μία; Είναι τρελός; Πιθανότατα ναι, γιατί αν το μόνο που σου έρχεται στο μυαλό να κάνεις με μια cheerleader είναι να την σκοτώσεις πάει να πει ότι μάλλον σε κακοποίησαν βάναυσα όταν στην εφηβεία. Και τα όνειρα της Alison; Πόσο αληθινά μπορεί να είναι; Και τι μας νοιάζει; Η αληθινή ερώτηση που θέλω να κάνω είναι «που είναι οι γυμνές;».

Δεν περιμένετε να μιλήσουμε σοβαρά για το Cheerleader Camp ε; Ήδη ο χαρακτηρισμός Slasher movie είναι γενναιόδωρος, αφού πάνω δεν υπάρχουν πάνω από τρία βάναυσα δολοφονημένα κορίτσια. Όχι, δεν είμαι άνθρωπος των σπηλαίων ούτε θέλω κάποια φεμινιστική οργάνωση να μου στείλει πακέτα-βόμβες ή να αφήσει κομμένα κεφάλια αλόγων στο κρεβάτι μου…αλλά βλέπω σινεμά, και στο σινεμά των 80’s όταν έχεις ένα νούμερο γυναικών που ξεπερνάει το 1 συγκεντρωμένο στον ίδιο χώρο (και επιπλέον, cheerleaders!) οι απαιτήσεις είναι συγκεκριμένες. Χαρωπά ομαδικά ντους, απαγορευμένα σαπφικά ειδύλλια και…έγινα σαφής νομίζω. Το Cheerleader Camp, ίσως επειδή θεωρεί τον εαυτό του horror προτιμά να φτιάχνει ατμόσφαιρα…ή μάλλον να επιχειρεί να φτιάχνει ατμόσφαιρα, αφού η synthesizer μουσική που θυμίζει Ghosts and Goblins και τα κόκκινα φίλτρα με τα οποία ο John Quinn επιμένει να εισάγει τα πλάνα του θεωρούνται επιεικώς ανεπαρκή. Ή μήπως είναι ένα whodunnit; Θα μπορούσε να είναι, αν κάποιος αποφάσιζε να κάνει έστω μια στοιχειώδη έρευνα για να ανακαλύψει τον δολοφόνο. Αλλά όχι…ο τοπικός σερίφης εμφανίζεται δύο φορές-τη μία για να πάρει μάτι τα κορίτσια που λιάζονται και την δεύτερη για mature sex με την δεσποινίδα Tipton (που για την περίσταση αποφασίζει να ξεσκονίσει την παλιά cheerleader στολή της). Και οι άλλοι χαρακτήρες τι κάνουν; H Alison τριγυρίζει με ένα χαμένο βλέμμα, με την Russel να προσπαθώντας να υποδυθεί τόσο ζορισμένα την κοπέλα με ψυχολογικά προβλήματα που μπροστά της η Σελήνη της Ελένης Κούρκουλα είναι ο Dustin Hoffman Rainman. Η Pamela, που έχει στο ενεργητικό της μια θεσπέσια σκηνή στην οποία συμμετέχει σε έναν ακήρυχτο πόλεμο με μια αντίπαλη cheerleader με μόνα όπλα την topless παρουσία τους, το μόνο που θέλει είναι να φέρει στα άκρα την Alison φλερτάροντας με τον Brent. Ο Βrent, απλά δεν ξέρει τι θέλει. Ο πάλαι ποτέ pin up boy Leif Garrett περιφέρεται με ένα Δονζουανικό ύφος, λίγο ηγέτης της αποστολής- λίγο ηδονιστής cheerleader και αφήνει το στίγμα του μόνο και μόνο γιατί φοράει λευκά σορτσάκια για τα οποία θα αποτελούσαν casus belli για τις περισσότερες Ισλαμικές χώρες. Όσο για τον Timmy, ο μόνος ρόλος του είναι να κάνει το comic relief βρίσκοντας ευφάνταστους τρόπους για να συνεχίσει την καριέρα του ως ηδονοβλεψίας- τρόπου που περιλαμβάνουν και τη μεταμφίεση σε τερατώδη ηλικιωμένη κυρία (έμπνευση για το Big Momma`s House?).

Κάτι δεν πάει καλά με αυτό το φιλμ, και ψάχνοντας να βρω την αιτία, κατέληξα σε μια ολόκληρη λίστα. Η λογική είναι το λιγότερο που μας απασχολεί, αν και δεν παύω να αναρωτιέμαι πως είναι δυνατόν ο τίτλος Miss Cheerleader Usa να απονέμεται μετά από έναν σύντομο διαγωνισμό στο σαλόνι ενός ξύλινου καταφυγίου- κάτι που ισοδυναμεί με τον τίτλο του NBA να κρίνεται σε ματσάκι one on one στην αυλή του σπιτιού μου. Θα ρωτούσα και από πού εμφανίζεται το punk rock συγκρότημα που κηρύττει την έναρξη του πάρτι μετά τη βράβευση, αλλά ζητάω πολλά. Μπορεί όμως να μου εξηγήσει κάποιος που οφείλεται η ε-ν-τ-ε-λ-ώ-ς μηχανική ερμηνεία όλων των μελών του καστ; Ναι, ξέρω ότι o Quinn δεν άντλησε το καστ από τα αποθέματα τoυ London Drama School (ίσως από τα απόβλητά του) αλλά στις περισσότερες σαβουροταινίες που μπορώ να θυμηθώ, υπήρχε έστω και ένας όχι ταλαντούχος αλλά τουλάχιστον ικανός να αλλάξει τον τόνο της φωνής του. Οι ηθοποιοί του Cheerleader Camp μιλούν τόσο απαράλλαχτα που ακόμα και μια φαρυγγίτιδα θα σήμαινε βελτίωση των υποκριτικών τους ικανοτήτων. Και φυσικά πώς να μην αναφέρουμε την λεπτομερή σκηνοθετική δουλειά του τεράστιου John Quinn (που μετά το ντεμπούτο του με το Cheerleader Camp πέρασε σε ταινίες τύπου Playboy’s Casting Calls και Girl on Girl) που έχει την σπάνια συνήθεια να επιτρέπει στις σκηνές να διαρκούν 1-2 δευτερόλεπτα περισσότερο από το αναγκαίο. Ή αυτό, ή ο editor πάσχει από ναρκοληψία.

Τελικά, who did it; Εγώ ξέρω. Εσείς θέλετε να μάθετε; Δεν θα αποκαλύψω spoilers για το φιλμ, απλά να τονίσω πως δεν πρέπει να περιμένετε οποιουδήποτε είδους εξήγηση. Ούτε για το πώς, ούτε για το που, ενώ το κίνητρο των φόνων… είναι ανύπαρκτο. Ή μάλλον τόσο στοιχειώδες και «εύκολο» που καλύτερα να ήταν ανύπαρκτο και ο δολοφόνος να ήταν ο μπάτλερ ή ο Chewbacca. Έτσι, χωρίς λόγο.



Οι cult πηγές μου από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού επιμένουν πως το φιλμ είναι σημαντικά κατώτερο από το Sleepaway Camp αλλά μια άξια προσθήκη στην λίστα με τις ένοχες απολαύσεις. Οι χαμένες ευκαιρίες είναι αναρίθμητες και ίσως χρειαστεί να «σπάσετε» τη θέαση σε μικρότερα, υποφερτά κομμάτια, αλλά που θα βρείτε μια τόσο εμπεριστατωμένη μελέτη του ψυχισμού μια cheerleader και την απάντηση στην ερώτηση «τι κρύβουν στο μυαλό τους»; Σε περίπτωση που αναρωτιέστε, οι απαντήσεις είναι αντίστοιχα «δεν ξέρω» και « το απόλυτο τίποτα».

Ταινία: (5/10)
Aν η καινούρια καριέρα του Πρωιμάκη περιλαμβάνει pon pon. (10/10)

---

(1024x768)

Κατεβάστε εδώ το επίσημο Wallpaper της στήλης...

---