• ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ...

  • Αριθμός ταινιών: 22316
  • Αριθμός συν/τών: 759967
  • Πρόγραμμα 300 Κινηματογράφων και 18 τηλεοπτικών σταθμών
This is...cult!


Δευ 26 Ιουν 2006

Siworae (2000)


«….Sincerely, Han Sung Hyun, December 28th , 1997»
«… Sincerely, Kim Eun Joo, December 29th, 1999»



Kαι οι cultάδες έχουν καρδιά. Στο πιο splatter της, αφού δεν είναι το κλασσικό σχήμα με το βελάκι να τη διαπερνάει αλλά όπως θα έλεγε και κάποιος ρεαλιστής «ένα παλλόμενο κομμάτι κρέας», αλλά πώς να τα κάνουμε, έχουμε. Θέλουμε και εμείς που και που μια ρομαντική ταινία, χωρίς gore απρόοπτα, χωρίς νεκροζώντανους και με happy end. Να μπορούμε να μιλήσουμε γι αυτήν άφοβα –έχετε δοκιμάσει να πείτε στη συνοδό σας ότι νωρίτερα βλέπατε Zombie Vs Ninja και αν θέλει το ξαναβλέπετε μαζί της, ή «όχι, δεν έχω το Ιπτάμενος και Τζέντλεμαν αλλά και το The Fly αν το καλοσκεφτείς ιστορία αγάπης είναι» ; Ομολογώ ότι η καριέρα μου στο cult έχει δηλητηριάσει το υποσυνείδητό μου τόσο πολύ που σπάνια μπορώ να ευχαριστηθώ ρομαντική κομεντί γιατί ο splatter παράγοντας μπαίνει στη μέση και κάνει το μυαλό μου να πλάθει σενάρια. Πεθαίνει η Ali MacGraw στο Love Story και σκέφτομαι πόσο πιο συγκινητικό θα ήταν αν την έτρωγαν σαρκοφάγα βακτήρια. Ή αν επέστρεφε σαν ζόμπι. Η Sally γνωρίζει τον Ηarry και αναλογίζομαι τι θα γινόταν αν ο συμπαθητικός Billy Crystal ήταν serial killer και πρόσθετε και το κεφάλι της Meg στη συλλογή του, μέσα σε μια γυάλα με φορμόλη. Τέτοιες καταστάσεις. Παρόλα αυτά, υπάρχει μια ταινία η οποία με συνεπαίρνει τόσο πολύ που καταπνίγει κάθε διάθεσή μου για cult μετάλλαξή της-και είναι το Κορεατικό Siworae (γνωστό και ως Il Mare). Σας το παρουσιάζουμε σήμερα γιατί τώρα κυκλοφορεί και το Αμερικάνικο remake, με τη γύψινη φάτσα του Keanu και το πλέον κορίτσι της παραδιπλανής πόρτας Sandra Bullock, οπότε ίσα που προλαβαίνετε να διαβάσετε το κείμενό μας και όταν κάποιος σας ρωτήσει «αυτό το The Lake House τι λέει» να πάρετε το ύφος του ειδήμονα και να δηλώσετε «έλα μωρέ, remake ενός πολύ ανώτερου Ασιατικού φιλμ»..

Είμαστε στο έτος 1997. Ένας νεαρός, ο Han (Jung-Jae Lee) μετακομίζει σε ένα καταπληκτικό μοναχικό σπίτι, δίπλα σε μια ομιχλώδη θάλασσα (ή μήπως λιμνοθάλασσα;). Χρησιμοποιώ τον όρο «καταπληκτικό» με επίγνωση του βάρους του, αφού το Il Mare (έτσι το ονομάζει ο Han) είναι το νο2 στην κατάταξη με τα κινηματογραφικά σπίτια που με έχουν μαγέψει, μετά από αυτό της Tautou στο A Very Long Engagement. O Han είναι ακόμα απασχολημένος με την μεταφορά των πραγμάτων του όταν ανακαλύπτει στο γραμματοκιβώτιό του το γράμμα κάποιας Kim (Ji-hyun Jun), μιας κοπέλας που δηλώνει ότι ήταν η προηγούμενη κάτοικος του σπιτιού και του ζητάει να της προωθήσει ένα σημαντικό γράμμα που περιμένει, σε περίπτωση που αυτό φτάσει στην διεύθυνση του Il Mare. Ταυτόχρονα, του ζητάει συγνώμη για τα ίχνη από πόδια σκύλου που υπάρχουν αποτυπωμένα με μπογιά στο πάτωμα-τα προκάλεσε το κουτάβι της και δεν μπόρεσε να τα βγάλει. Ο Han νομίζει ότι πρόκειται για πλάκα-και έχει κάθε λόγο: Το Il Mare έχει μόλις χτιστεί και είναι ο πρώτος άνθρωπος που πατάει το πόδι του εκεί. Και δεν υπάρχουν ίχνη από πόδια σκύλου στο πάτωμα. Η αίσθηση ότι κάποια τον κοροϊδεύει ενισχύεται ακόμα περισσότερο όταν παρατηρεί ότι η ημερομηνία του γράμματος είναι Δεκέμβρης του 1999. Απαντά στην Kim, εξηγώντας ότι είναι ο πρώτος κάτοικος του Il Mare και ότι ίσως έχει γίνει κάποιος λάθος αλλά η απάντηση της Kim είναι η ίδια. Το έτος είναι το 1999, και αυτή μέχρι πριν λίγο καιρό έμενε στο Il Mare. Ο Han μπερδεύεται και το γεγονός ότι ένα κουτάβι που ανακαλύπτει στην παραλία του λερώνει το πάτωμα πατώντας σε μπογιά δεν τον βοηθάει καθόλου…

Οι δύο νέοι συνεχίζουν να ανταλλάσσουν γράμματα, έχοντας πλέον στο μυαλό τους μια μοναδική, πιθανή λύση: Η Kim βρίσκεται όντως στο 1999, ο Han ζει στο 1997, και μέσω του μαγικού γραμματοκιβωτίου του Il Mare είναι δυνατή η επικοινωνία τους. Είναι και οι δύο τους μοναχικοί και ανικανοποίητοι από τη ζωή τους- ο Han επίδοξος αρχιτέκτονας έτοιμος να παρατήσει τη σχολή και η Kim μια απλή φωνή σε μεταγλωττίσεις κινουμένων σχεδίων, με πρόβλημα στη σχέση της. Ανάμεσα στους δύο αναπτύσσεται κάτι περισσότερο από φιλία αλλά λιγότερο από φλερτ-κάτι που αποδίδεται στην ιδιομορφία της κατάστασής τους. Δεν τους χωρίζει η απόσταση, αλλά.. δύο ολόκληρα χρόνια.. Φυσικά το handicap είναι της Kim: Η Kim που δεν έχει λάβει ακόμα τα γράμματα του Han δεν γνωρίζει καν την ύπαρξή του, ενώ ο Han ξέρει ποια είναι αλλά όχι και πώς να την προσεγγίσει. Από τα γράμματα, περνούν στα δώρα και κάνουν ένα βήμα παραπάνω: H Kim του ζητάει να της βρει μια κασέτα που είχε ξεχάσει σε ένα σταθμό του μετρό μια συγκεκριμένη ημερομηνία και ο Han παρουσιάζεται στο ραντεβού αρκετά έγκαιρα ώστε να βρει την κασέτα και να ρίξει μια γρήγορη ματιά στην (γλυκύτατη) Kim.

H αδυναμία των πρωταγωνιστών να συναντηθούν θα μπορούσε να είναι ο κινητήριος μοχλός της πλοκής (όπως στο Sleepless in Seattle) αλλά ο σεναριογράφος Ji-na Yeo είναι πιο φιλόδοξος. Το αν θα υπάρξει ειδύλλιο ανάμεσα στους δύο (ή μάλλον το πώς θα εξελιχθεί) είναι δευτερεύουσας σημασίας. Το σημαντικό είναι ότι γινόμαστε μάρτυρες της αλλαγής δυο ανθρώπων μέσω μιας επαφής που μπορεί να αποδωθεί μόνο σε θαύμα και αυτό γίνεται απόλυτα εμφανές. Χωρίς ποτέ να μοιράζονται την ίδια σκηνή, οι Kim και Han συνθέτουν ένα χαρωπό και ταιριαστό ζευγάρι που, παραμερίζοντας τις φιλοδοξίες Face to face γνωριμίας ζει αυτή την ιδιόμορφη σχέση με τον τρόπο που θα την ζούσαν αν τους χώριζε απλά (και για λίγο) η απόσταση. Μαγειρεύουν ανταλλάσσοντας συνταγές, δίνουν συμβουλές ο ένας στον άλλον και πέφτουν οικειοθελώς θύματα μιας παραμυθένιας ρουτίνας.

Βέβαια, αυτή η ρουτίνα δεν μπορεί να συνεχιστεί για όλη την διάρκεια της ταινίας, αλλά μας ευχαριστεί το ότι πρέπει να περάσει μια ώρα πριν ο Han ζητήσει ντροπαλά από την Kim να βρεθούν και από κοντά. Δίνουν ραντεβού σε ένα συγκεκριμένο μέρος το 2000, μια ημερομηνία που απέχει μια εβδομάδα από το παρόν της Kim αλλά δύο χρόνια από αυτό του Han. Η Kim εμφανίζεται με αγωνία στο ραντεβού, αλλά το μόνο που βρίσκει είναι ένα συνεργείο που χτίζει ένα παραθαλάσσιο σπίτι, έργο ενός αρχιτέκτονα που το αφιέρωσε στη μία και μοναδική του αγάπη. Η Kim, απογοητευμένη, ενημερώνει τον Han (που βρίσκεται ακόμα στο 1998) ότι δεν εμφανίστηκε στο ραντεβού τους-κάνοντας τον να σπάει το κεφάλι του ψάχνοντας μια αιτία τόσο σοβαρή που να τον κρατήσει μακριά από αυτή την σημαντική συνάντηση (εσείς ίσως έχετε ήδη μια υποψία)..

Δεν βρισκόμαστε μπροστά σε μια περιπέτεια τύπου Butterfly Effect, ούτε σε κάποιο σοβαρό (Donnie Darko) ή διασκεδαστικό (Back to the Future) cult δημιούργημα-αν και τα παράδοξα του time travel υπάρχουν, αλλά μην τα αφήσετε να μπουν στη μέση. Το Siworae έχει ρομαντική καρδιά και δεν ξεφεύγει από αυτό τον δρόμο. Υπάρχουν ατάκες περί ερώτων και σχέσεων που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα μας έκαναν να αναζητήσουμε σακουλάκι για εμετό («love is self inflicted torture») αλλά λίγο η παραμυθένια ατμόσφαιρα, λίγο οι ατυπικοί και συμπαθέσταστοι πρωταγωνιστές και ΠΟΛΥ η απίθανη φωτογραφία του Kyung-Pyo Hong (επιλέξαμε επίτηδες μερικά capture-carte postale)…μάλλον γουστάρουμε, γελώντας σαν ηλίθιοι. Δεν ξέρουμε κατά που θα βαδίσει το σενάριο και είναι μία από τις λίγες φορές που ένα άσχημο τέλος θα μας κατέστρεφε την διάθεση. Ο Ji-na Yeo έχει τα κότσια να παίξει με την δραματικότητα και το κάνει με την ίδια ικανότητα που παρουσιάζει ένα άλλο σημαντικό σημείο της πλοκής: Την ενδιάμεση συνάντηση του Han και της Kim, με την κοπέλα να αγνοεί πλήρως ποιος είναι ο τύπος που προσπαθεί απεγνωσμένα να τραβήξει την προσοχή της και τον Han να συνειδητοποιεί καταρρακωμένος ότι η Kim συνοδεύεται.



Δεν έχω ιδέα για το πώς θα είναι το remake. Θα το δω, αυτό είναι το σίγουρο. Για να μην είμαστε και άδικοι, οι Reeves-Bullock δεν τα χαν πάει και άσχημα σε μια άλλη.. μικρή ταινιούλα δράσης που είχαν βρεθεί μαζί και ο Keanu έχει περάσει αρκετά στην ζωή του (ενημερωθείτε!) οπότε ίσως με την μελαγχολία του Il Mare να κάνει bullseye. Άλλωστε πόσο χειρότερο να είναι από το Sweet November; Αν πάντως σας δοθεί η ευκαιρία, αναζητήστε το Siworae- και φυσικά όχι για να δηλώσετε γνώστες του Ασιατικού σινεμά στους αμύητους αλλά γιατί σε ένα είδος ταινιών που σπάνια ξεφεύγει από τη φόρμουλα το Siworae επιλέγει να απέχει με τρόπο.

Ταινία: 8/10 Stars8/10 Stars8/10 Stars8/10 Stars8/10 Stars8/10 Stars8/10 Stars8/10 Stars (8/10)
Αν μέσω ενός θαυματουργού κάδου βρω τον τρόπο να στείλω σε μια ανύποπτη κοπέλα τα άπλυτά μου. 10/10 Stars10/10 Stars10/10 Stars10/10 Stars10/10 Stars10/10 Stars10/10 Stars10/10 Stars10/10 Stars10/10 Stars (10/10)



(1024x768)
Κατεβάστε εδώ
το επίσημο Wallpaper της στήλης...


 
 
Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια. Στείλτε το πρώτο!

Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.