---

Δευ 11 Ιουλ 2005

ΦΤΟΥ ΚΑΙ ΒΓΑΙΝΩ…

Μπορεί οι περισσότεροι να έχουν εγκαταλείψει ή να προγραμματίζουν τον τρόπο που θα εγκαταλείψουν το κλεινόν άστυ, η καλοκαιρινές κυκλοφορίες όμως σε DVD εξακολουθούν να κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον των κινηματογραφόφιλων οικιακού τύπου. Μερικές αρκετά καλές ταινίες, που παρότι οι εκδόσεις των εταιριών διανομής έχουν μειωθεί, μπορούν να κρατήσουν σε υψηλό επίπεδο τις προτάσεις του Cine.gr και γι αυτήν την εβδομάδα. Ένα ψυχολογικό θρίλερ με τον Robert De Niro να συνεχίζει τα καλλιτεχνικά του πειράματα, μια ωκεανολογική μελέτη χαρακτήρων, ένα κωμικό road movie με αταίριαστους ταξιδιώτες και κοινωνικόπολιτικό μπέρδεμα περασμένων αιώνων, συνθέτουν το μενού των προτάσεων της εβδομάδας που διανύουμε.



Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

HIDE AND SEEK – ΤΟ ΚΡΥΦΤΟ

25 λέξεις – Μετά την αναπάντεχη αυτοκτονία της συζύγου του, ένας μεσήλικας βετεράνος ψυχολόγος, μετακομίζει στην επαρχία μαζί με την εννιάχρονη κόρη του, που αντιμετωπίζει πολλά ψυχικά προβλήματα. Ανάμεσα σε αυτά κάνει την εμφάνιση του ένας νέος φίλος, ένα μικρό αγόρι, ο Τσάρλι, που συνομιλεί μόνον μαζί της, παίζοντας το κρυφτό με τον αυστηρό πατέρα της.

Στο Ράφι – Μετά από μια χρονιά πολύ μεγάλης μάχης στον χώρο του θρίλερ μεταξύ της κλασσικής χολιγουντιανής σχολής και την ανατέλλουσας απωανατολίτικης, ομολογώ πως δίχως καμία αμφιβολία καταλήγω υπέρ της δεύτερης. Που εμφανίζεται γεμάτη καινούργιες ιδέες, φρεσκάδα, ανανεωτικές τάσεις, πρωτοτυπία στην σεναριακή δομή και φυσικά αυτό που ενδιαφέρει περισσότερο…ανατριχίλα στο θεατή. Είναι μια δύσκολη πραγματικά χρονιά για το αμερικάνικο θρίλερ, αφού πέρυσι τέτοια εποχή μελετώντας τους πάμπολλους για το είδος τίτλους της περιόδου, είχα μέσα μου μια αισιόδοξη τάση. Επί ματαίω μια ατελείωτη σειρά φιλμς από το “Forgotten” μέχρι το “Village”, πέρασε σχετικά απαρατήρητη από το κοινό, μη καταφέρνοντας να το αγγίξει όσο θα περίμεναν οι φιλόδοξοι παραγωγοί τους. Ανάμεσα στα προαναφερόμενα και το “Hide And Seek” βολοδέρνει δίχως συγκεκριμένο σχέδιο και σκοπό. Απλά παραμένει στον παθητικό ρόλο, αυτού που τα φυλάει…

Για τον συνταξιούχο ψυχολόγο Ντέιβιντ Κάλογουει, η αυτοκτονία της αγαπημένης του συζύγου, κόβοντας τις φλέβες της μέσα στην μπανιέρα του σπιτιού τους, ήταν το σημείο που άλλαξε ολοκληρωτικά τον τρόπο σκέψης του. Όπως και την μικρούλας του κόρης της Έμιλι, που υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας του τραγικού συμβάντος, με συνέπεια να νοσηλεύεται σε ένα νοσοκομείο ψυχικών νοσημάτων για παιδιά. Η δύσκολη απόφαση που πρέπει να πάρει ο Ντέιβιντ, είναι το να μετακομίσει σε μια απόμερη κατοικία στην περιφέρεια, μακριά από την βουή της Νέας Υόρκης, όπου μαζί με την Έμιλι θα επιχειρήσουν ένα καινούργιο ξεκίνημα. Από τις πρώτες ημέρες διαβίωσης στο καινούργιο τους σπίτι, όμως η Έμιλι θα έρθει σε επαφή με ένα μικρό αγόρι, τον Τσάρλι, που παίζοντας ένα ιδιόμορφο κρυφτό με τον Ντέιβιντ, θα τον κάνει να πιστέψει πως είναι αποκύημα της ασθενούς φαντασίας της κόρης του. Ή μήπως πρόκειται για ένα πρόσωπο υπαρκτό τελικά?

Το γεγονός που κυριολεκτικά μου έχει προκαλέσει την μεγαλύτερη εντύπωση, ακόμη και από την όποια καλλιτεχνική ή εμπορική αξία του φιλμ «Το Κρυφτό», είναι ο τρόπος που επέλεξε η διανομή να προμοτάρει την ταινία, αναφέροντας χαρακτηριστικά πως πρόκειται για την “μεγάλη επιστροφή του Robert De Niro”. Προφανώς εννοώντας πως η μεγάλη περίοδος αποχής του σπουδαίου ηθοποιού από σοβαρούς ρόλους, στην οποία επικεντρώθηκε κυρίως σε κωμικές καρικατούρες περασμένων μεγαλείων, τελείωσε και πλέον με τον ρόλο του στο “Hide And Seek” επανακάμπτει ξανά στα σπουδαία καλλιτεχνικά γεγονότα. Ο ίδιος άνθρωπος δηλαδή που έπαιξε τον Βίτο Κορλεόνε, τον Αλ Καπόνε, τον Τζέικ Λα Μότα ή τον Τράβις Μπίκλ, περίμενε τον ρόλο του Ντέιβιντ Κάλογουει για να επανέλθει στα πράγματα. Προσωπική μου εκτίμηση είναι πως ο Μεγάλος-Μπόμπι μετά την τελευταία του πραγματικά σπουδαία στιγμή του στο “Heat” θα κάνει ακόμη μία πριν πει το οριστικό αντίο. Μέχρι τότε θα ασχολείται με ρολάκια σε ταινίες επιπέδου “Hide And Seek” και “Meet The Fockers”.

Όχι φυσικά πως απλά και μόνον η παρουσία του δεν απογειώνει την σημασία της ταινίας, που την σκηνοθεσία της υπογράφει ο John Polson, δημιουργός του προ διετίας ανιαρότατου “Swimfan”. Ο De Niro επαναφέρει στην ματιά του εκείνο το μυστηριώδες αγρίεμα που τον έκανε διάσημο και του χάρισε τόσες και τόσες επιτυχίες και δίνει ειδικό βάρος στην συνολική παραγωγή. Μάλιστα η ταινία έχει και την τύχη να συμμετέχει σε αυτήν το νούμερο ένα παιδάκι – πρωταγωνιστής του Χόλιγουντ αυτήν την περίοδο, η μικρούλα Dakota Fanning, που γύρω από το όνομα της τόσος ντόρος έχει γίνει γύρω από το όνομα της τελευταία, χάρη στην συμμετοχή της στο μπλοκμπάστερ “War of the Worlds”. Η Fanning εκτιμώ πάντως πως έχει αρχίσει και συνηθίζεται στους ρόλους που ερμηνεύει – στους οποίους στις αρχές ήταν σημαντικά καλύτερη, βλέπε “I Am Sam” - και αν δεν κάνει γρήγορα την αλλαγή - έκπληξη, προβλέπω να επέρχεται η τυποποίηση, που όλοι γνωρίζουμε τι σημαίνει για την συγκεκριμένη ηλικία! Οι όμορφες κυρίες Elisabeth Shue ως αινιγματικής κρυφά ερωτευμένης με τον Ντέιβιντ κοπέλας και Famke Janssen ως θεράπουσας γιατρού της μικρής συμπληρώνουν με θετικό τρόπο το καστ.

Disc – Το “Hide And Seek” όντα μια παραγωγή της Fox, όπως συνήθως διανέμεται σε ψηφιακό δίσκο από την Odeon και για ακόμη μια φορά χαρακτηρίζεται από υψηλή ποιότητα κατασκευής σε κάθε τομέα. Δυστυχώς το μοναδικό άσχημο σημείο που εντόπισα, ή καλύτερα δεν εντόπισα, είναι η μπάντα DTS που απουσιάζει επιδεικτικά, εν αντιθέσει με την παρουσία της στα αντίστοιχα δισκάκια ανά τον κόσμο. Πάντως και η υπάρχουσα Dolby Digital 5.1 δεν τα πηγαίνει άσχημα, αφού βοηθά κατά πολύ μεγάλο ποσοστό στην εξέλιξη του θρίλερ, ειδικά στις στιγμές έντασης όπου το θερμόμετρο ανεβαίνει κατακόρυφα. Στο οπτικό κομμάτι παρατήρησα ορισμένα προβληματάκια στο αναμορφικό widescreen κάδρο 2.40/1, που οφείλονται κατά κύριο λόγο στην συμπίεση. Πάντως οι χρωματισμοί αποδίδονται πολύ όμορφα, με τεχνητή διάχυση που δημιουργεί μια πιο αυξημένη αίσθηση του φόβου.

Το ενδιαφέρον όμως μου κέντρισαν τα έξτρας και πιο συγκεκριμένα το κομμάτι του alternate ending, στο οποίο οδηγούμαστε μέσω ενός πολύ καλοσχηματισμένου μενού. Και αυτό διότι το εναλλακτικό φινάλε που προσφέρεται στα πρόσθετα με τον τίτλο Emilys fate, είναι πολύ πιο εμπνευσμένο από αυτό που υπάρχει στην πραγματικότητα, γεγονός που μου δείχνει πως υπήρξε κάποια σημαντική αναταραχή κατά την τελική επιλογή. Δείτε το φιλμ αν είναι δυνατόν προτιμώντας αυτήν την κατάληξη, που φέρνει στο μυαλό αντίστοιχα φινάλε από Carpenter ή Craven! Επιπλέον υπάρχουν 14 πλάνα για τα οποία το τελικό μοντάζ στάθηκε μοιραίο, ένα ολιγόλεπτο βίντεο με στιγμές από τα γυρίσματα και τρία μικρά φιλμάκια από την προπαραγωγική διαδικασία. Επίσης αν θέλετε υπάρχει η δυνατότητα παρακολούθησης του φιλμ συνοδεία μιας βαρετότατης συνοδείας από τον σκηνοθέτη του, κάτι που δεν σας προτείνω βεβαίως.

Μμμμ… - Κλείνοντας θα ήθελα να εκφράσω την σχετική απογοήτευση μου για ακόμη μια φορά για την χρονιά του αμερικάνικου θρίλερ που μόλις πέρασε και ήταν ιδιαίτερα απογοητευτική. Τμήμα της βεβαίως αποτελεί και το “Hide And Seek” που στηρίζεται περισσότερο στις ερμηνείες του πρωταγωνιστικού της διδύμου De Niro – Fanning παρά στην δική του αξία. Μάλιστα οι περισσότερο μυημένοι ίσως παρατηρήσουν μια απόλυτη ομοιότητα στην χροιά του με το περυσινό “Secret Window” που είναι πιθανόν να τους ενοχλήσει.

ΕΙΚΟΝΑ – (6/10) ΗΧΟΣ – (7/10) EXTRAS – (6/10) HIDE AND SEEK – – (5/10)

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

THE LIFE AQUATIC – ΥΔΑΤΙΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

25 λέξεις – Προκειμένου να εντοπίσει τον θανατηφόρο καρχαρία που κόστισε την ζωή σε έναν αγαπημένο του συνεργάτη ο περίφημος ωκεανολόγος Στιβ Ζίσου, θα οργανώσει ένα έμπειρο πλήρωμα που θα συνταξιδέψει μαζί του. Μόνο που οι κακοτυχίες και οι αναποδιές παραμονεύουν σε κάθε του βήμα.

Στο Ράφι – Ρίχνοντας μια ματιά, πριν την κινηματογραφική ανάγνωση του φιλμ, στους ηθοποιούς που απαρτίζουν το καστ, βαθιά μέσα μου έκανα μια ευχή προς τον μεγαλοδύναμο Θεό του σινεμά: Να μην σκηνοθετεί το φιλμ ο Wes Anderson! Όσο μάλιστα πολλά από τα ονόματα μου έφερναν στο μυαλό την συμμετοχή τους σε μια ακόμη δημιουργία του συγκεκριμένου σκηνοθέτη, το σαφέστατα υπερτιμημένο όσο και παντελώς ξεχασμένο στο χρονοντούλαπο των διθυράμβων “The Royal Tenenbaums”, η ανησυχία μου γινόταν ακόμη μεγαλύτερη. Τελικά η ανάγνωση του ονόματος του σκηνοθέτη, ήρθε σαν μαχαιριά να καρφωθεί στις όποιες φιλοδοξίες είχε δημιουργήσει η συνύπαρξη τόσων σημαντικών πρωταγωνιστών σε μια ταινία: “Directed by Wes Anderson” και όποια θετική αύρα πάει περίπατο…

Ο Στιβ Ζίσου, είναι ο διασημότερος ωκεανολόγος του κόσμου. Μάλιστα τα φιλμ που δημιουργεί, με θεματολογία παρμένη από τον υποθαλάσσιο κόσμο, αποσπούν διαρκώς βραβεία στα ανά τον κόσμο διεθνή φεστιβάλ τα οποία συμμετέχουν. Μόνο που η τελευταία του ταινία, στην οποία ο παλαιότερος του συνεργάτης χάνει την ζωή του από τα βάναυσα δόντια ενός τεράστιου καρχαρία, θα δημιουργήσει στο μυαλό του την υποχρέωση να εντοπίσει το αιμοβόρο κήτος και να το εξοντώσει. Σχέδιο που θα οργανώσει πολύ καλά, επανδρώνοντας το σκάφος του το «Μπελαφόντε» με έμπειρο προσωπικό προκειμένου να εντοπίσει τον φονικό ιαγουροκαρχαρία, αναζητώντας εκδίκηση. Αμέτρητοι κίνδυνοι όμως θα παρεμβληθούν ανάμεσα σε αυτόν και τον τελικό στόχο του, κλείνοντας του το οπτικό πεδίο. Και η αναζήτηση συνεχίζεται…

Ομολογώ πως δεν καταλαβαίνω ένα πράγμα. Γιατί από την στιγμή που μπορεί ο Anderson να παρουσιάσει το ίδιο ακριβώς φιλμ, χρησιμοποιώντας την τεχνοτροπία του ντοκιμαντέρ, με ερασιτέχνες ηθοποιούς και πολύ λιγότερο μπάτζετ, δεν το κάνει, χαραμίζοντας ένα σχετικά αξιόλογο σενάριο αλλά κυρίως ένα υπερβολικά δυναμικό καστ, στην βορά των φιλοδοξιών του. Κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει πως ο Anderson κάνει ταινίες χαρακτήρων, που το θέμα τους ελάχιστα έχει να κάνει με τον ειδικό τους σκοπό. Προσωπικά όμως πιστεύω πως το κάνει με πολύ εγωιστικό τρόπο, παίρνοντας το καλύτερο από τους πασίγνωστους πρωταγωνιστές του, χαρίζοντας τους σε τελική ανάλυση μια απλή κουκίδα στην συνολική τους φιλμογραφία.

Οι χαρακτήρες που μελετά εδώ στο “The Life Aquatic”, στέκονται άπαντες κάτω από την προστατευτική ομπρέλα του Στιβ Ζίσου, ενός σύγχρονου θαλασσοπόρου τύπου-Κουστό, που βαθιά μέσα του δεν μπορεί να πιστέψει πως ο χρόνος έχει βαρύνει στις πλάτες και πρέπει σιγά σιγά να αποσυρθεί. Ο Bill Murray που τον υποδύεται κάνει ακόμη μια πολύ μεγάλη ερμηνεία και είναι πλέον ζήτημα χρόνου να αναγνωριστεί και επίσημα η σημαντικότατη καλλιτεχνική του αξία. Στο περιβάλλον του κινούνται διαρκώς προβληματικοί χαρακτήρες που αναζητούν λίγή από την ζωντάνια και την επαγγελματική θέρμη του, όπως ο λοστρόμος Κλάους (Willem Dafoe) που τον έχει σαν ψυχοπαίδι του, ο παντελώς άπειρος με το οτιδήποτε Νεντ (Owen Wilson) που εμφανίζεται μπρος του σαν ξεχασμένος, μη αναγνωρισμένος γιος του, η φιλόδοξη δημοσιογράφος (Kate Winslet) που ανέβηκε στο «Μπελαφόντε» για να καλύψει την αποστολή ακόμη και σε κατάσταση προχωρημένης εγκυμοσύνης και τέλος η πάμπλουτη αλλά ταυτόχρονα ψυχωσική σύζυγος του (Anjelica Huston). Και αν όλα αυτά τα ονόματα δεν σας αρκούν προσθέστε και τους Jeff Goldblum, Seymour Cassel και Michael Gambon που εμφανίζονται σε περιφερειακούς ρόλους για να ολοκληρώσετε το all star cast.

Disc – Όπως είναι γνωστό όλες οι παραγωγές του Anderson μεταφέρονται σε ψηφιακή μορφή DVD πάντοτε υπό την αιγίδα της περίφημης Criterion, που για όσους πιθανόν δεν γνωρίζουν πρόκειται για τους πιο προσεγμένους ψηφιακούς τίτλους που κυκλοφορούν παγκοσμίως. Συνέπεια αυτού του γεγονότος είναι πως η σύγκριση με την εγχώρια – φιλότιμη κατά τα άλλα – έκδοση της Audiovisual, να προκαλεί μια μικρή απογοήτευση. Στα τεχνικά στοιχεία του δίσκου και σε ότι αφορά στην εικόνα, εντόπισα πολλές δυσκολίες στην αναπαραγωγή των σωστών χρωματισμών στο αναμορφικό widescreen κάδρο, με το φαινόμενο της έντονης διάχυσης να προκαλεί προβλήματα στο κοντράστ. Ηχητικά η κατάσταση ήταν σαφώς πιο βελτιωμένη με την ηχητική μπάντα Dolby Digital 5.1 να ακολουθεί παράξενη πορεία, ανάλογη με τον δημιουργό του φιλμ, όπου στα περιπετειώδη πλάνα να εμφανίζει ελάχιστη περιφέρεια ενώ σε πιο ήρεμες σκηνές να την απογειώνει!!! Ήμαρτον.

Στα πρόσθετα εκτός από μερικές σκηνές, δεν θα βρείτε τίποτα περισσότερο από τα αμέτρητα καλούδια της Criterion Edition. Ενδεικτικά σας αναφέρω μερικές από τις απώλειες της ελληνικής έκδοσης: Σχολιασμός από τον Anderson, αφιέρωμα στους πρωταγωνιστές, συνεντεύξεις, βίντεο για τον δημιουργό του μουσικού θέματος Mark Mothersbaugh και πολλά ακόμη καλούδια που φωνάζουν απόντα για ακόμη μια φορά.

Μμμμ… - Σε γενικές γραμμές το “The Life Aquatic”, εκτός των πολύ όμορφων ερμηνειών δεν μου άφησε καλές εντυπώσεις, γεγονός που τείνει να γίνει καθεστώς στα φιλμ που υπογράφει ο Anderson, τα οποία βρίσκονται μακριά από την ελληνική κουλτούρα και σκεπτική. Μόνο για τους οπαδούς του…

ΕΙΚΟΝΑ – (5/10) ΗΧΟΣ – (6/10) EXTRAS – (4/10) THE LIFE AQUATIC – – (4/10)

ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΑΚΟΜΗ

ARE WE THERE YET? – ΤΑΞΙΔΙΩΤΕΣ ΤΗΣ ΣΥΜΦΟΡΑΣ

25 λέξεις – Θέλοντας να κερδίσει ακόμη περισσότερο την συμπάθεια της όμορφης Σουζάν, ο ταλαίπωρος Νικ, θα δεχτεί να συνοδεύσει τα ατίθασα παιδιά της σε ένα πρωτοχρονιάτικο ταξίδι από το Πόρτλαντ, εκατοντάδες μίλια βορειότερα στον παγωμένο Καναδά.

Στο Ράφι – Ούτε πρωτότυπο, ούτε ιδιαίτερα αστείο, ούτε κάτι το σημαντικό είναι το τελευταίο φιλμάκι που πρωταγωνιστεί ο συμπαθής κατά τα άλλα Ice Cube, το οποίο αποτελεί ένα μικρό γεφυράκι προκειμένου ο έγχρωμος ηθοποιός να μετεξελιχθεί σε ένα καλό όνομα. Το “Are We There Yet?” στην πραγματικότητα χρησιμοποιεί πινελιές από τα “National Lampoon” και το “Planes Trains And Automobiles”, παρουσιάζοντας μια ταινία δρόμου με κάποια χιουμοριστική διάθεση. Πάντως το φιλμ δεν είναι κακό, αντίθετα έχει το προσόν του ρυθμού ενώ και τα δύο παιδάκια παίζουν καλά τον ρόλο των μικρών διαβόλων, που σκοπό έχουν να κάνουν την ζωή του φουκαρά Νικ δύσκολη.

Ο σκηνοθέτης Brian Levant, ξεκινάει το ταξίδι ανήμερα της πρωτοχρονιάς, με τον Νικ, έναν στρυφνό σε ότι αφορά τα παιδιά, ιδιοκτήτη καταστήματος αθλητικών συλλεκτικών ειδών, εντυπωσιασμένο από την ομορφιά της Σουζάν, να κάνει ότι μπορεί για να κατακτήσει την καρδιά της. Μέχρι και να ταξιδέψει από το γιορτινό Όρεγκον μέχρι το Βανκούβερ, με το ολοκαίνουργο τζιπ του, προκειμένου να έχει κοντά της τα δύο της παιδιά, αποτελέσματα ενός αποτυχημένου γάμου, στις γιορτινές στιγμές.

Τόσο όμως η Λίντσι όσο και ο Κέβιν, δεν συμπαθούν διόλου όποιον προσεγγίζει ερωτικά την μητέρα τους και κάνουν ότι μπορούν για να κόψουν τα φτερά στον υποψήφιο γαμπρό. Φυσικά μην περιμένετε κάποια έκπληξη στο φινάλε πιστεύοντας πως ο Ice Cube – που σύντομα έρχεται ως ο καινούργιος Triplexxx – και η μαύρη καλλονή Nia Long, δεν θα τα βρουν τελικά και θα ζήσουν αυτοί καλά…

Disc – Ο ψηφιακός δίσκος που διανέμει η Prooptiki, φέρει την υπογραφή της Sony Entertainment, γεγονός που πάντοτε σημαίνει πως η οπτικοακουστική απόδοση είναι υψηλού επιπέδου. Η εικόνα ζωηρή και πολύχρωμη σε κάδρο αναμορφικό widescreen 1.85/1, προδιαθέτει ευχάριστα τον θεατή για ένα ευχάριστο 90λεπτο. Ελάχιστα πλάνα «υποφέρουν» από το φαινόμενο της συμπίεσης, ενώ το πολύ υψηλό κοντράστ αφήνει πολύ καλή τελική γεύση. Ηχητικά δεν υπάρχουν ξεσπάσματα στην μπάντα Dolby Digital 5.1, που όμως διαθέτει πολύ καλά γραμμένο κεντρικό, ενώ και η περιφέρεια τονίζεται αραιά και που στις στιγμές έντασης. Τα extras είναι υπέρ του δέοντος τυπικά: Σχολιασμός του Levant, κομμένα πλάνα, making of και τρέιλερς συμπληρώνουν έναν σχετικά διάφορο δίσκο.

Μμμμ… - Μια ταινία που είναι πιθανό να αρέσει στα μικρά παιδάκια που στα πρόσωπα του Κέβιν και της Λίντσι ίσως δουν κάποιους πολύ ευχάριστους συνομήλικους ήρωες. Αλλά μέχρι εκεί αφού οι μεγαλύτερες ηλικίες ίσως νιώσουν λίγο βαρετά μετά το πρώτο ημίωρο.

ΕΙΚΟΝΑ – (6/10) ΗΧΟΣ – (6/10) EXTRAS – (4/10) ARE WE THERE YET? – – (3/10)

STAGE BEAUTY – ΤΟ ΩΡΑΙΟ ΦΥΛΟ

25 λέξεις – Ο Κύναστον, ένας περίφημος ηθοποιός του θεάτρου που ειδικεύεται σε γυναικείους ρόλους, βλέπει την γη να χάνεται κάτω από τα πόδια του όταν ο βασιλιάς της Αγγλίας, παίρνει την απόφαση να συμμετέχουν στους θιάσους και γυναίκες.

Στο Ράφι – Βρισκόμαστε στον 17ο αιώνα, όταν στο συντηρητικό και πουριτανό χώρο της Βρετανίας, ισχύει η απαγόρευση της συμμετοχής γυναικών στις πάμπολλες θεατρικές παραστάσεις που παίζονται ανά την επικράτεια. Οι ηθοποιοί θηλυκού φύλου αντιμετωπίζονται ως άσεμνες πόρνες και διώκονται κυρίως από την εκκλησία. Μέχρι την στιγμή που ο υπέρτατος άρχοντας, ο φιλελεύθερων αρχών βασιλιάς Κάρολος παίρνει την απόφαση να επιτρέψει την ένταξη στους θιάσους και γυναικών, γεγονός που ανατρέπει το μέχρι τώρα σκηνικό.

Ανάμεσα σε αυτούς που θα δουν το άλλο πρόσωπο της επιτυχίας είναι και ο αμφιφυλόφιλων ερωτικών προτιμήσεων Κύναστον, που μέσα σε μια νύκτα από το ζενίθ θα κατρακυλήσει στο ναδίρ, συναντώντας την καταστροφή. Από την άλλη μεριά η μέχρι σήμερα βοηθός ενδυματολογίας του Μάργκαρετ Χιους, γίνεται το ανατέλλων θεατρικό αστέρι, σε καμία περίπτωση όμως δεν είναι διατεθειμένη να παρατήσει στην μοίρα του το μέχρι τώρα αφεντικό της.

Μια πραγματική ιστορία, αφού ο κεντρικός ήρωας υπήρξε αληθινό πρόσωπο, μεταφέρεται στην οθόνη από τον σκηνοθέτη Richard Eyre, που μόνιμα κινείται στα πλαίσια της στενής βρετανικής σκηνής, κατόπιν και του καλογραμμένου “Iris” πριν από περίπου δύο χρόνια. Εδώ ο Eyre, με γλαφυρό λόγο, επικεντρώνεται σε στοιχεία που χαρακτήρισαν την κοινωνία του βρετανικού 17ου αιώνα, θέλοντας να τονίσει την διαχρονικότητα τους. Ειδικά η μορφή του βασιλιά, που εν καιρώ πολέμου, χάρη στις πράξεις μιας εταίρας παίρνει αποφάσεις για τις καλλιτεχνικές εξελίξεις είναι το καλύτερο παράδειγμα.

Ο Billy Crudup, αν και είχε δώσει πολλές υποσχέσεις στο πανέμορφο “Almost Famous”, εντούτοις δεν εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία όπως θα έπρεπε. Εδώ είναι αρκετά καλός στον ρόλο του Κύναστον αλλά και της…Δεισδαιμόνας! Η Claire Danes σαφέστατα πιο δυναμική από τις προηγούμενες υποτονικότατες ταινίες της, κερδίζει τις εντυπώσεις, ενώ ο Rupert Everett και ο συνήθης αστείος Ben Chaplin περνούν απαρατήρητοι.

Disc – Με την υπογραφή της Odeon κυκλοφορεί στην χώρα μας ο δίσκος που περιέχει το “Stage Beauty” σε ψηφιακή μορφή. Μέτρια σε γενικές γραμμές η απόδοση τόσο του ηχητικού πεδίου σε φόρμα Dolby Digital 5.1, που καταφέρνει τουλάχιστον να αποδώσει σωστά κάποιους περιφερειακούς θορύβους, ιδίως στα πλάνα των παραστάσεων, ενώ στον οπτικό τομέα ο κόκκος εξελίσσεται στον κύριο πρωταγωνιστή, ιδίως στα σκοτεινά πλάνα του αναμορφικού widescreen κάδρου. Ελάχιστα τα πρόσθετα, μόνο ένα εικοσάλεπτο φιλμάκι με συνεντεύξεις των συντελεστών και μερικά τρέιλερς ανάμεσα στα οποία διέκρινα το “ Million Dollar Babe ” και το επερχόμενο “The Core”.

Μμμμ… - Στον βομβαρδισμό της κοινής γνώμης περί της «παγκοσμιοποίησης» των φύλων κινείται και το “Stage Beauty” μπερδεύοντας ακόμη περισσότερο για το ποιο είναι στην πραγματικότητα το ισχυρό και πιο το αδύναμο. Μόνο για τους φίλους του «μπερδέματος» αλλά και για όσους αρέσκονται στην θεατρική υφή του κινηματογράφου.

ΕΙΚΟΝΑ – (5/10) ΗΧΟΣ – (6/10) EXTRAS – (3/10) STAGE BEAUTY – – (4/10)

Το CineDVD είναι μια προσφορά του

---