---

Δευ 13 Δεκ 2004

Κaijû sôshingeki - Destroy All Monsters (1968)

The Monsters in in revolt. And the world is on the brink of destruction!!

Με τον αγγλικό τίτλο Destroy All Monsters που δεν αφήνει περιθώρια για παρεξήγηση, η σημερινή ταινία είναι μια από τις αγαπημένες των φαν του λαστιχένιου τέρατος (ίσως και του Δηράκη και την αέναη αναζήτησή του για ψυχογραφήματα πράσινων τεράτων)-και γι αυτή θα ‘πρεπε να εισάγουμε τον νέο όρο Godzillexploitation. Οι παραγωγοί της ταινίας ήταν έξυπνοι, όσο έξυπνοι μπορεί να είναι όσοι έχουν κάτι να κάνουν με την πραγματοποίηση των ταινιών του Godzilla: «<ι>Σε κάθε ταινία ο Godzilla δέρνεται με ένα τέρας. Γιατί στην επόμενη να μην δέρνεται με όλα»; Έτσι, το μόνο που έμενε είναι μια δικαιολογία για αυτό το Smackdown με τα περισσότερα από τα γνωστά τέρατα: Godzilla, Αngilas, Rodan, το λουκάνικο που αποκαλούν Mothra....



Ο κόσμος έχει βαρεθεί να καταστρέφεται κάθε τρεις και λίγο οπότε οι αρχές, που όλα εν σοφία εποίησαν, απομόνωσαν τα απειλητικά τέρατα στην Mοnster Island (καμία σχέση με την Monsterland του Wonderboy) και απ ότι φαίνεται τα περνάνε μια χαρά στο νέο τους habitat. -βολτάρουν, τρώνε, κάνουν βουτιές ..και γενικά κάνουν ότι κάνει ένα τέρας όταν δεν το κοιτάνε. Πως ήταν δυνατόν οι διαβολικοί εξωγήινοι Kilaaks (από ένα πλανήτη ανάμεσα σε Δία και Άρη, κάπου εκεί, στην Δέλτα της γαλαξιακής γειτονιάς) να χάσουν αυτή την ευκαιρία; Με συσκευές πνευματικού ελέγχου κρυμμένες σε καίρια σημεία του πλανήτη (ακόμα και μέσα σε καρύδες) ,παίρνουν τα τέρατα υπό την κυριαρχία τους και τα στέλνουν εκδρομή καταστροφής στις διάφορες πρωτεύουσες του κόσμου όσο αυτοί χτίζουν μια υπόγεια βάση κάτω από την Ιαπωνία. Πάει η Μόσχα, πάει η Νέα Υόρκη, πάει και η Αψίδα του Θριάμβου και είναι επείγον πλέον ο πλανήτης να κάνει κάτι για αντιμετωπίσει την απειλή-και η απάντηση του είναι ένα μάτσο Γιαπωνέζοι αστροναύτες με 100% πολυεστέρα μοντελάκια (σαν τις ποδοσφαιρικές φανέλες όπου αγοράζω από τα καλάθια) και αρχηγό τον Κatsuo Yamabe (Akira Kubo) που την κάνουν για το διάστημα προσπαθώντας να ανακαλύψουν τα μυστικά των εξωγήινων-οι οποίοι όμως έχουν επεκτείνει τον έλεγχό τους και σε γήινους, μέσω σκουλαρικιών και λοιπών αξεσουάρ (Πάρτα, Manchurian Candidate!).



Η αλήθεια είναι ότι μέχρι εκείνο το σημείο, η ταινία σνομπάρει επειδεικτικά τα τέρατα, τα οποία περιορίζονται σε σύντομα κλιπάκια στα οποία καταστρέφουν σκηνικά που πρέπει να φτιάχτηκαν με Lego από Κινέζους αιχμαλώτους του Β Π.Π. Το πράγμα φαίνεται να βελτιώνεται προς το τέλος, όταν τα γήινα τέρατα έχουν ξεφύγει από τον εξωγήινο έλεγχο και παίρνουν την κατάσταση πάνω τους, ενάντια στο εξωγήινο τέρας King Ghidrah. Δυστυχώς η μάχη δεν διαρκεί πολύ και για τα δικά μου γούστα είναι λίγο άνιση (όλοι εναντίον του Ghidrah;Που είναι το fair play;) αλλά μερικές από τις σκηνές είναι μνημειακές, πχ: Ένα τηλεοπτικό συνεργείο, που στην συνέχεια θα κάνει Live αναμετάδοση της σύγκρουσης, παρακολουθεί από μακριά το πεδίο στο οποίο θα γίνει η μάχη και ο ενθουσιώδης Γιαπωνέζος δημοσιογράφος-σπορτκάστερ, με συντροφιά δύο καμεραμεν (οι οποίοι χειρίζονται χωρίς ντροπή κάμερες φτιαγμένες πιθανότατα από χαρτόνι), αναγγέλει «Αh! To the right and down a little bit, just beyond those woods over there,Godzilla! No it’s not! The first one is THE SON OF GODZILLA!». Για όσους τυγχάνει να μην έχουν δει το Son Of Godzilla (1967) ,να εξηγήσουμε ότι το Godzillάκι (γνωστό και ως Minilla) ξεφύτρωσε από ένα αυγό στη μέση πειραμάτων από ανεύθυνους επιστήμονες-αλλά αφού δείτε το πώς είναι (φώτο) μπορείτε πλέον να φτάσετε στο ίδιο συμπέρασμα με μένα: Στον ελεύθερο χρόνο του ο Godzilla κάνει σεξ με Teletubbies. Μετά από το τερατομακελειό, στο οποίο πέφτουν μέχρι και κλωτσιές, εμφανίζεται και άλλο ένα τέρας το οποίο όλοι αποκαλούν «fire dragon» και που αποδεικνύεται…ούφο . Τέλοσπαντων, η γη σώζεται (με έναν «cooling» missile,τίποτα λιγότερο..) και όλα είναι Οκ και έτοιμα για τον επόμενο Godzilla (Godzilla’s revenge).



Κατάλληλο για χαβαλέ, χωρίς να είναι από τα καλύτερα αλλά ούτε και από τα χειρότερα της σειράς (ίσως αυτό τον τίτλο να έχει το Godzilla Vs Monster Zero, με το οποίο δεν θα παραλείψουμε να ασχοληθούμε),με απαίσιο dubbing, ανόητα εφέ (ακόμα και ένα σώμα που πέφτει από ψηλά είναι τόσο ξεκάθαρα κούκλα που φέρνει στο μυαλό το σκετσάκι των Monty Python) και εξωφρενική πλοκή. Αν είχαν προνοήσει να δώσουν περισσότερο χρόνο στον Godzilla και όχι σε Γιαπωνέζους που το μόνο που κάνουν είναι να προσποιούνται ανησυχία για 90 λεπτά θα ήταν καλύτερα. Βλέπουμε ταινία με τέρατα για τα τέρατα ,όχι για τους ανθρώπους. Αλλά εδώ δεν το έπιασε ο “πολύς” Paul Anderson, θα το ‘πιανε ο Ishiro Honda;

Ταινία: (3/10)
Αν ο Μothra κάνει φωλιά στο ρυπαρό νιπτήρα του Πρωιμάκη: (10/10)

---

(1024x768)

Κατεβάστε εδώ το επίσημο Wallpaper της στήλης...

---