---

Σάβ 06 Ιουν 2015

Κριτικές Σφηνάκια σε Πρώτη Μετάδοση

Η στήλη φιλοξενεί κριτικές σε μίνι χαρακτήρα, παλιών και νέων ταινιών, παντών ειδών, που ως τώρα δεν είχαν καθόλου κριτική στο cine.gr

Άγρια Ορχιδέα (Wild Orchid, 1989)
ΕΡΩΤΙΚΗ
Η Έμιλι, μια πανέμορφη νεαρή δικηγόρος, ταξιδεύει στο Ρίο Ντε Τζανέιρο για να βοηθήσει την Κλόντια Λέιρον να κλείσει μια συμφωνία εκατομμυρίων δολαρίων. Εκεί, η Έμιλι γνωρίζει τον Γουΐλερ, πρώην εραστή της Κλόντια, έναν εκατομμυριούχο με περίεργους τρόπους και στάση ζωής.
Το «9 ½ Βδομάδες» του Ζάλμαν Κινγκ έγινε δικαιολογημένα μια ταινία φετίχ, όχι μόνο γιατί μας έπεισε ο ερωτισμός της, αλλά και γιατί λειτούργησε καταλυτικά σε μια Αμερική που είχε σεξουαλικά παροπλισθεί, ίσως λόγω του Aids. Ο Κινγκ θέλησε να επαναλάβει τον θρίαμβό του, με πρωταγωνιστή και πάλι τον Μίκι Ρουρκ και παρτενέρ την Κάρε Ότις (αντί της Κιμ Μπάσιντζερ), δημιουργώντας μια απόλυτη πατάτα. Σενάριο ανεγκέφαλο: η ηρωίδα, που υποδύεται η Ζακλίν Μπισέ, στέλνει τη μικρή Έμιλι (Ότις) στον Γουίλερ τάχα για τη συμφωνία, αλλά με σκοπό να τον τεστάρει όσον αφορά την ικανότητά του να ερωτευθεί. Ενώ, η μικρή είναι πτυχιούχος ανώτατων σπουδών, πολύγλωσση κ.λπ., χωρίς βέβαια να πείθει ούτε τον εαυτό της. Πάρτι, βραζιλιάνικες φιέστες, ερωτικές ίντριγκες με μάσκες, γενικώς πολύ μυστήριο και βίτσιο, χωρίς στήσιμο χαρακτήρων, χωρίς κάποιο νόημα που να δικαιολογεί πραγματικά τις συμπεριφορές. Κι αν όλα είναι μόνο για να δούμε ερωτικά βιντεοκλίπ, δεν μας συγκινούν δράμι.

Βαθμολογία: (1/5)



Eichmann (2007)
ΙΣΤΟΡΙΚΗ
Ο Άντολφ Άιχμαν απολογείται σε έναν ισραηλινό αστυνομικό τις εμπειρίες του ως αρχιτέκτονας του τελικού σχεδίου του Χίτλερ. Αφού συνελήφθη 15 χρόνια μετά τη λήξη του μεγάλου πολέμου, ο νούμερο ένα καταζητούμενος στον πλανήτη πρέπει να σπάσει και να αποκαλύψει την αλήθεια.
Το να αναπαραστήσεις την αντιπαράθεση του Άιχμαν με τον ισραηλινό αστυνομικό Άνβερ Λες, όταν είναι δεδομένο το όλο ιστορικό δράμα της εξολόθρευσης των Εβραίων, σημαίνει ότι θα κάνεις ένα δράμα χαρακτήρων, θα κεντρίσεις τον θεατή να δει ένα παίξιμο της γάτας με το ποντίκι, μια ρητορική μάχη, ένα ανακριτικό θρίλερ. Δυστυχώς, αυτό δεν συμβαίνει. Με μια σκηνοθεσία ρουτίνας και με σενάριο πρωτοεπίπεδο, το φιλμ δεν μας συγκινεί, ούτε αποκαλύπτει πτυχές που δεν ξέρουμε και δεν έχουμε δει σε ένα σωρό ντοκιμαντέρ. Από την άλλη, είναι πιο ενδιαφέρουσα η άποψη της κοινωνικής φιλοσόφου Χάνα Άρεντ που διατύπωσε τότε την άποψη (η κοινοτοπία του Κακού) ότι ο Άιχμαν δεν ήταν κάτι παραπάνω από δημόσιος υπάλληλος που ανεγκέφαλα εφάρμοζε προγράμματα -τι κι αν ήταν για δρομολόγια τρένων, τι κι αν ήταν ολοκαύτωμα. Τέλος πάντων, το φιλμ στερείται δραματικού ενδιαφέροντος και μόνο η μαγνητική παρουσία του γερμανού ηθοποιού Τόμας Κρέτσμαν αποσπά την προσοχή. Από τον βρετανό σκηνοθέτη Ρόμπερτ Γιανγκ.

Βαθμολογία: (1.5/5)



Όταν ο Νικ Ερωτεύτηκε τη Νόρα (Nick and Norah`s Infinite Playlist, 2008)
ΔΡΑΜΕΝΤΙ
Μια τυχαία συνάντηση κι ένα φιλί διασταυρώνουν τα μονοπάτια της Νόρα και του Νικ. Αρχικά τους ενώνει μόνο η αγάπη τους για την ίδια μουσική, αλλά σύντομα ανακαλύπτουν και κάτι ακόμη: ο ένας την άλλη.
Δραματική κωμωδία και ρομάντζο πάνω στο γνωστό μοτίβο μιας ακαθόριστης αναζήτησης στο νυχτερινό αστικό τοπίο. Όλα γίνονται σε μια νύχτα, όλα σαν μια παραζάλη. Κυνήγι του έρωτα και του ανταγωνισμού, διασταυρώσεις (η Νόρα που πέφτει στον Νικ που είχε κόλλημα με την Τρις που είναι φίλη της Νόρα...), αγάπη για μουσικές, παράξενοι φίλοι, ο καθένας με τη λόξα του, η μέθη, η αναζήτηση ενός γκρουπ με περίεργο όνομα, το κλαμπ, το Μανχάταν γενικότερα. Δεν είναι από τα καλύτερα του είδους, αλλά κάπως στέκει (άλλους μπορεί να μην πείσει) και ο Μάικλ Σέρα («Juno») στέκει χάρη στην πολυσημία της έκφρασής του, στο παλαντζάρισμα ανάμεσα από το δραματικό και το αστείο ή και γελοίο.

Βαθμολογία: (2.5/5)



Now Is Good (2012)
ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ
Η Τέσα είναι ένα 17χρονο κορίτσι που βρίσκεται στο τελευταίο στάδιο της λευχαιμίας. Έχοντας δεχτεί ότι το τέλος είναι κοντά, αποφασίζει να κάνει ό,τι δεν πρόλαβε μέχρι τώρα στη ζωή της.
Δεν αποφεύγεις να συγκινηθείς κάπως από μια τέτοια ιστορία. Αλλά το ζήτημα για τους συντελεστές, είναι να χρησιμοποιήσουν το δράμα της ανίατης ασθένειας για να πουν κάτι παραπάνω απ’ αυτό, να μελετήσουν κοινωνικά θέματα, εξέλιξη χαρακτήρων, αξιολόγηση στοιχείων της ζωής κ.λπ. Δυστυχώς, το φιλμ, όπως και το αντίστοιχο βιβλίο, αναλώνεται σ` αυτό το πρώτο επίπεδο της θλιβερής κατάστασης, διανθισμένο από ένα ρομάντζο και τις αντιδράσεις των γονιών, χωρίς ιδιαίτερες σεναριακές εμπνεύσεις, απλά με προσόν ένα μη μελοδραματικό ύφος ανεξάρτητου σινεμά. Η Ντακότα Φάνινγκ, με αγγλική προφορά, υπηρετεί τον ρόλο στα όρια μεταξύ επαρκούς και επιτηδευμένου, ο Τζέρεμι Άιρβιν («Το Άλογο του Πολέμου») είναι μάλλον ξύλινος και οι Πάντι Κονσιντάιν και Ολίβια Γουίλιαμς ως γονείς έχουν ελάχιστο περιθώριο να παίξουν. Από τον Ολ Πάρκερ που συμμετείχε στα σενάρια των «Εξωτικό Ξενοδοχείο Μάριγκολντ» (2012) και «Εξωτικό Ξενοδοχείο Μάριγκολντ ΙΙ» (2015).

Βαθμολογία: (2/5)



Avant l`Hiver (2013)
ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ
Μια εκ πρώτης όψεως μικρή κι ασήμαντη αφορμή διαταράσσει την ήρεμη ζωή και τον ευτυχισμένο γάμο ενός ζευγαριού, φέρνοντας τελικά στην επιφάνεια βασανιστικές αμφιβολίες και σκληρές αλήθειες.
Το κλασικό γαλλικό σινεμά, της ήσυχης, λεπτής καταγραφής δυνατών εσωτερικών βασάνων, βρίσκει άξιο συνεχιστή στο πρόσωπο του σχετικά φρέσκου Φιλίπ Κλοντέλ -φέρνει στο νου π.χ. τον Κλοντ Σοτέ. Υπάρχει μια βίαιη και σκληρή ιστορία που προμηνύεται έξυπνα στην αρχή του φιλμ και εμφανίζεται στο τέλος, μόνο απ` τα αποτελέσματά της, για να βαθύνει τα υπαρξιακά θέματα της αφήγησης κι όχι για να περάσει ένα θρίλερ. Το ζευγάρι βιώνει την κάποια θλίψη της μέσης ηλικίας, που τη διαδέχεται ο κλυδωνισμός από την παρουσία μιας νέας γυναίκας. Ο σύζυγος, χειρούργος, δεν ξεμυαλίζεται, αρχικά μάλιστα ενοχλείται από το καραούλι που εκείνη του έχει στήσει, ενώ σταδιακά συγκινείται από τη μελαγχολία της, που προέρχεται από παλιά τραύματα, συγκίνηση που θα εκθέσει την προσεκτικά φυλαγμένη του αντρική ματαιοδοξία. Στην ιστορία περνούν κρυμμένα τραύματα, μέσω της αδελφής της συζύγου και μιας ασθενούς που πρόκειται να εγχειρήσει. Ίσως, μια μορφή τραύματος είναι και το πέρασμα του χρόνου, ο χειμώνας που έρχεται. Όλα κεντημένα με μια μελαγχολία, αντί του σκληρού ρεαλισμού που προτιμά ο Χάνεκε στην παρόμοιου concept ταινία του «Κρυμμένος», με τον ίδιο πρωταγωνιστή, Ντανιέλ Οτέιγ. Η Κριστίν Σκοτ Τόμας, πρωταγωνιστώντας όπως και στην άλλη ταινία του Κλοντέλ «Απλά... Σ`Αγαπώ», αν κι εδώ έχει απλά τον άχαρο ρόλο της θλιμμένης συζύγου που νοιώθει πως ο άντρας της την απατά, συμβάλλει δραστικά στο δράμα. Στο ρόλο της νεαρής, η μαροκινή Λεϊλά Μπεκτί.

Βαθμολογία: (2.5/5)



(0 κακή | μέτρια | ενδιαφέρουσα | καλή | πολύ καλή | αριστούργημα)

---