ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ...
- Αριθμός ταινιών: 22316
- Αριθμός συν/τών: 759967
- Πρόγραμμα 300 Κινηματογράφων και 18 τηλεοπτικών σταθμών
Περιεχόμενα
Σάβ 15 Ιουλ 2017
Οι 100 ταινίες που δάμασαν τη Φαντασία (50-26)Σάβ 08 Ιουλ 2017
Οι 100 ταινίες που δάμασαν τη Φαντασία (75-51)Σάβ 01 Ιουλ 2017
Οι 100 ταινίες που δάμασαν τη Φαντασία (100-76)Σάβ 24 Ιουν 2017
Η «Χρονομηχανή του Cine.gr»: 1979Σάβ 17 Ιουν 2017
Η «Χρονομηχανή του Cine.gr»: 1978Αφιερωμα
Τετ 12 Φεβ 2014
Κριτικές Σφηνάκια σε Πρώτη Μετάδοση
Η στήλη φιλοξενεί κριτικές σε μίνι χαρακτήρα, παλιών και νέων ταινιών, παντών ειδών, που ως τώρα δεν είχαν καθόλου κριτική στο cine.gr
Μπρουμπέικερ, το Πιο Σκληρό Αγκάθι στη Ζούγκλα με τα Σίδερα (Brubaker, 1980) και Μισό

Ένας επικίνδυνος κρατούμενος φτάνει στις φυλακές Γουέιφιλντ. Αυτό που οι άλλοι φυλακισμένοι όμως δεν γνωρίζουν, είναι πως πρόκειται για τον Xένρι Μπρουμπέικερ, τον νέο διευθυντή της φυλακής που εμφανίζεται σ’ αυτούς ως συγκρατούμενος για να ζήσει τη ρεαλιστική κατάσταση από κοντά.
Διάσημη ταινία καταγγελίας για τις απάνθρωπες συνθήκες και τη διαφθορά στις αμερικανικές φυλακές της εποχής (η γύρω κοινότητα εκμεταλλευόμενη τους κατάδικους ως εργατικό δυναμικό κ.λπ), που λειτούργησε περισσότερο ως διαφωτιστική. Τώρα πια, με πιο ψύχραιμο μάτι, βλέπουμε ότι δραματουργικά στέκει σε ένα πολύ πρώτο επίπεδο, καθώς δεν υπάρχει καμία ταλάντευση ή εξέλιξη χαρακτήρα. Όλοι απ` την αρχή μέχρι το τέλος αντιπροσωπεύουν απλά στάνταρ τύπους της κοινωνίας και οι (διδακτικοί) λόγοι όταν εκφωνούνται μοιάζουν δημοσιογραφικοί. Το ίδιο ισχύει και για τον ήρωα (κατάλληλος βέβαια ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ) που είναι ακλόνητος ανθρωπιστής, χωρίς το σενάριο να του βάζει διλήμματα. Από τον παλαίμαχο Στούαρτ Ρόζενμπεργκ («Ο Μεγάλος Δραπέτης»).
Βαθμολογία:



Δύσκολος Στόχος (Hard Target, 1993)

Βοηθώντας μια κοπέλα να βρει τα ίχνη του πατέρα της, ο οποίος φέρεται αγνοούμενος, ένας ναυτικός βρίσκεται αντιμέτωπος με κάποιον σαδιστή βετεράνο πολέμου, που οργανώνει ιδιόμορφα σαφάρι για πλούσιους, με θηράματα ανθρώπους.
Αναλαμβάνοντας πρώτη φορά να σκηνοθετήσει ταινία δράσης στην Αμερική και μάλιστα με πρωταγωνιστή τον Ζαν-Κλοντ Βαν Νταμ, ο μετρ της βίας στο Χονγκ Κονγκ, Τζον Γου, είναι κομμάτι δεμένος με τις επιταγές των αμερικανών παραγωγών που συνολικά του έκοψαν πάνω από 20 λεπτά, ώστε το φιλμ να είναι «κατάλληλο». Σίγουρα υπάρχουν εδώ κι εκεί εξαιρετικές χορογραφίες, με το κορμί του Βαν Νταμ πιο λάστιχο από ποτέ, και ακροβατικά με μηχανές που σπανίζουν στα αμερικανικά εφέ, και ως b-movie είναι από τα πιο καλά του βέλγου πρωταγωνιστή, αλλά δεν είναι αυθεντικός Τζον Γου, όπως τον ξέρουμε από φιλμ όπως το «The Killer».
Βαθμολογία:



Ένοχος σαν Αμαρτία (Guilty as Sin, 1993)

Ένας άντρας που κατηγορείται πως δολοφόνησε τη σύζυγο του προσλαμβάνει μια δικηγόρο που είναι γνωστή στον κλάδο της. Ο Ντέιβιντ είναι περίεργος χαρακτήρας, όμως, και δεν αργεί να φέρει σε πολύ δύσκολη θέση την Τζένιφερ, τη γυναίκα που προσπαθεί να τον βοηθήσει.
Όχι μια αξιοσημείωτη στιγμή στην καριέρα του σπουδαίου Σίντνεϊ Λιούμετ («Οι 12 Ένορκοι», «Σκυλίσια Μέρα», «Πριν ο Διάβολος Καταλάβει ότι Πέθανες»), αλλά δεν παύει να είναι μια μελέτη δύο χαρακτήρων. Εκείνος, γυναικάς, διφορούμενος και αμοραλιστής, ασκεί πάνω στη δικηγόρο του μια γοητεία, εκείνη αγωνίζεται να αντισταθεί και να παλέψει για τον νόμο, έστω και με αθέμιτα μέσα. Εκείνη γνωρίζει ότι εκείνος γνωρίζει κ.ο.κ,, ενώ κι οι δύο κάπως αυτοπαγιδεύονται σε ένα μπερδεμένο παιχνίδι. Αν το σενάριο ήταν μελετημένο, ίσως να είχαμε μια πιο ενδιαφέρουσα συνολικά ταινία, αντάξια του σκηνοθέτη. Με τους Ντον Τζόνσον και Ρεμπέκα ντι Μορνέ.
Βαθμολογία:



Θανάσιμη Μάχη (Mortal Kombat, 1995)

Τρεις εξπέρ των ανατολικών πολεμικών τεχνών προσκαλούνται σ’ ένα μυστηριώδες νησί για να λάβουν μέρος σ’ ένα τουρνουά, η έκβαση του οποίου θα καθορίσει τη μοίρα του ανθρώπινου είδους.
Μεταφορά στην οθόνη του γνωστού video-game και απευθυνόμενο στο προεφηβικό κοινό, για την εποχή του ήταν ικανοποιητικό ως ψυχαγωγία και ο σκηνοθέτης Πολ Άντερσον («Death Race», «Resident Evil») φρόντισε να περάσει κάποιο χιούμορ κλείνοντας το μάτι στους γονείς που συνόδευαν τα παιδιά τους στις αίθουσες, ώστε να μη βαριούνται. Ωστόσο, τα εφέ είναι μπαγιάτικα και η ιστορία είναι μια αδιάκοπη μάχη, με προσχηματικές σφήνες τάχα δραματουργίας. Άραγε, οι νέοι μικροί τηλεθεατές θα ικανοποιηθούν; Με τους Κριστόφ Λαμπέρ, Ρόμπιν Σου, Λίντεν Άσμπι.
Βαθμολογία:



Κατ` Οίκον Παρενόχληση (Domestic Disturbance, 2001)

Ο Φρανκ και η Σούζαν έχουν χωρίσει και η δεύτερη έχει ξαναπαντρευτεί, παίρνοντας μαζί και τον γιο τους, Ντάνι. Κι ενώ όλα δείχνουν ότι ο νέος σύζυγος είναι ιδανικός, ο μικρός μιλάει για αυτόν με ακραίως ανησυχητικά λόγια.
Χωρίς λάθη αλλά μετριότατο φιλμ που πιθανά ανέλαβε ο βετεράνος Χάρολντ Μπέκερ («Το Ερωτικό Αντικείμενο του Εγκλήματος») για χαρτζιλίκι. Σενάριο που αποτελεί σκίτσο για ένα σοβαρότερο θρίλερ που θα μπορούσε να γυριστεί, εν πολλοίς προβλέψιμη ιστορία, εντέλει ψυχαγωγικό υποπροϊόν για χάζι. Ο Τζον Τραβόλτα (ο καλός πατέρας) μετά βίας παίζει σαν μόλις να ξύπνησε και του έδωσαν τις ατάκες, ο Βινς Βον (ο ύποπτος πατριός) δεν πολυπείθει ως κακός και η Τέρι Πόλο (μητέρα) απλά υπάρχει. Ο μικρός Ματ Ο`Λίρι αποδεικνύεται καλύτερος απ` όλους.
Βαθμολογία:


Δεσμοί Αγάπης (Any Day Now, 2012)

Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, ένα ομοφυλόφιλο ζευγάρι έρχεται αντιμέτωπο με το συντηρητικό νομικό σύστημα και δίνει σκληρή μάχη για την υιοθεσία ενός εγκαταλειμμένου εφήβου με σύνδρομο Ντάουν.
Ο Πολ, καθωσπρέπει κουστουμάτος δικηγόρος που κρατάει τους τύπους, ο Ρούντι, ατημέλητος γκέι με μακριά μαλλιά που κάνει και ντραγκ-σόου και δεν κωλώνει με τη συντηρητική Αμερική, κι απ` την άλλη το παιδί. Το φιλμ κινείται σε δύο επίπεδα. Στο πώς ο Ρούντι «ξεκλειδώνει» σταδιακά τον Πολ απ` την ντουλάπα της ευπρέπειας και στο πώς κι οι δύο μάχονται το νομικό σύστημα. Ταινία μικρού βεληνεκούς, σαν να `γινε για την τηλεόραση, στηρίζεται σε ένα πρωτόλειο σενάριο που δεν ξεπερνά τα όρια του διδακτισμού και που έγραψε ο ίδιος ο σκηνοθέτης Τράβις Φάιν που άλλωστε είναι, κυρίως, ηθοποιός. Το ατού της όλης απόπειρας είναι οι δύο πολύ αξιόλογοι πρωταγωνιστές, ο Άλαν Κάμινγκ και ο Γκάρετ Ντίλαχαντ -μαζί μπορούμε να βάλουμε και το αγόρι που υποδύεται ο Άιζακ Λέιβα. Τουλάχιστον να μην είχε τόσο σιροπιαστό τέλος.
Βαθμολογία:



Αγάπη και Αφοσίωση (Love and Honor, 2013)

Η ζωή του στρατιώτη Ντάλτον έρχεται τα πάνω-κάτω, όταν μαθαίνει ότι η κοπέλα του στην πατρίδα, η Τζέιν, τον εγκαταλείπει. Τότε, μαζί με τον κολλητό συμπολεμιστή του, Μίκι, το σκάνε κι επιστρέφουν στις ΗΠΑ για να μπορέσει ο Ντάλτον να κερδίσει πίσω την αγαπημένη του.
Από τη μια ο «κακός πόλεμος» του Βιετνάμ και από την άλλη τα «καλά παιδιά» που πιστεύουν στον έρωτα εν μέσω μιας χίπικης περιρρέουσας ατμόσφαιρας. Το θέμα είναι ότι οι σοβαρές ιδέες περνούν σαν σλόγκαν, όλα είναι ειδυλλιακά, οι πρωταγωνιστές πολύ όμορφοι, συχνά με λίγα ρούχα, τα αυτοκίνητα απαστράπτοντα κ.λπ. Εντέλει, αβάσταχτα ρηχό, τη στιγμή που θέλει να καταπιαστεί, υποτίθεται, με την αμφισβήτηση της δεκαετίας του 1960. Πρωταγωνιστούν οι αυστραλοί Λίαμ Χέμσγουορθ και Τερέζα Πάλμερ. Μοναδική σκηνοθετική απόπειρα του ηθοποιού Ντάνι Μούνι.
Βαθμολογία:


(0 κακή |















Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια. Στείλτε το πρώτο!
Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.
Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.