---

Τετ 03 Ιουλ 2013

Κριτικές Σφηνάκια σε Πρώτη Μετάδοση

Η στήλη φιλοξενεί κριτικές σε μίνι χαρακτήρα, παλιών και νέων ταινιών, παντών ειδών, που ως τώρα δεν είχαν καθόλου κριτική στο cine.gr

Αδιέξοδο (No Way Out, 1987)
ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ
Ένας υποπλοίαρχος που εργάζεται στο πεντάγωνο ανακαλύπτει ότι η ερωμένη του είναι επίσης ερωμένη και του υπουργού άμυνας. Ο τελευταίος σε μια κρίση ζήλιας σκοτώνει την κοπέλα και στην προσπάθεια του να καλύψει τα ίχνη του, ανακοινώνει στις αρχές ότι ο δολοφόνος είναι ένας πράκτορας της KGB που έχει διεισδύσει στο πεντάγωνο.
Ένα νουάρ θρίλερ που ίσως να ζήλευε κι ο ίδιος ο Χίτσκοκ. Ξεκινώντας με την ιδέα ενός αθώου που κινδυνεύει να ενοχοποιηθεί, η πλοκή ξεδιπλώνει τα πλοκάμια της με τρόπους απολύτως αληθοφανείς και οι χαρακτήρες μάς αιχμαλωτίζουν καθώς αγωνίζονται ο καθένας να ξεφύγει από αδιέξοδες καταστάσεις, ενώ το «δίκιο» γίνεται μια σχετική έννοια. Ο υπουργός είναι «κακός» ως δολοφόνος αλλά «καλός» στην πολιτική του. Σασπένς, διαρκές παιχνίδι πάνω στη φαινομενολογία, συνεχείς εκπλήξεις, απροσδόκητο φινάλε. Από τις καλύτερες δουλειές του Ρότζερ Ντόναλντσον («Η Δοκιμασία », «The Bank Job: Το Μεγάλο Κόλπο»), βασισμένη σε νουβέλα του Κένεθ Φίρινγκ, που είχε μεταφερθεί στην οθόνη και το 1948 με τίτλο «Το Άλλοθι του Δολοφόνου». Θαυμάσιοι στους ρόλους οι Κέβιν Κόστνερ, Τζιν Χάκμαν, Σον Γιάνγκ και Γουίλ Πάτον.
Βαθμολογία: (4/5)



Ρομπ Ρόι: Εις το Όνομα της Τιμής (Rob Roy, 1995)
ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ
Ο Ρομπ Ρόι, ένας από τους σκοτσέζους αρχηγούς που εξεγέρθηκαν το 1715, έρχεται σε σύγκρουση με τον μαρκήσιο του Μοντρόουζ για λόγους τιμής κι αξιοπρέπειας και βγαίνει στην παρανομία για να γίνει θρύλος.
Το ρομαντικό έπος του σερ Γουόλτερ Σκοτ βρήκε την ιδανική κινηματογραφική του έκφραση (ακαδημαϊκή, βέβαια, αλλά ο Σκοτ δεν είναι και κανένας στιλίστας για να χρειάζεται κάτι παραπάνω) με τον σκοτσέζο σκηνοθέτη Μάικλ Κέιτον Τζόουνς («Το Τσακάλι», «Αγεφύρωτες Σχέσεις») και, κυρίως τον ιρλανδό πρωταγωνιστή Λίαμ Νίσον. Υπάρχει μεράκι στη δουλειά που βγαίνει ως αποτέλεσμα. Δεν είναι μια πολεμική ιστορία όπως εκείνη του «Braveheart» της ίδιας χρονιάς (αν και μοιάζουν ως προς την αντιπαράθεση του αγνού ήθους των αγροτών με τον κυνισμό της αριστοκρατίας), όσο μια ιστορία αγάπης (και τιμής) στην οποία η σκανδιναβικής καταγωγής Τζέσικα Λανγκ ενσαρκώνει με πειθώ τη σκοτσέζα σύζυγο με δύναμη ψυχής που λες και πηγάζει απ’ τη γη -το φυσικό περιβάλλον των highlands ένα ακόμη συν. Η σκηνή της ρεαλιστικής ξιφασκίας του Ρόι με τον Κάνινγκαμ, κομμάτι ανθολογίας. Άψογο όλο το καστ: Τιμ Ροθ, Τζον Χαρτ κ.α.
Βαθμολογία: (3/5)



Απόδραση από το Λος Αντζελες (Escape from L.A., 1996)
ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ
Τo 2013 μετά από έναν σεισμό 9,3 ρίχτερ, το Λος Άντζελες έχει αποκοπεί από την ενδοχώρα και χρησιμοποιείται ως φυλακή. Σε αυτό το χάος, ο Σνέικ Πλίσκεν αναλαμβάνει αποστολή, να βρει την κόρη του προέδρου και να εντοπίσει μια συσκευή που αχρηστεύει κάθε πηγή ενέργειας στον πλανήτη.
Όπως και στο «Απόδραση από τη Νέα Υόρκη», ο Σνέικ καλείται πάλι να πετύχει τα αδύνατα και με τον ιό που του εμφύτευσαν να κάνει αντίστροφη μέτρηση. Πρέπει να προλάβει για να λάβει το αντίδοτο. Στην περιπέτεια του θα συναντήσει τις πιο ιδιόρρυθμες υπάρξεις και ο Τζον Κάρπεντερ θα βρει την ευκαιρία να σατιρίσει υπογείως πολλά και διάφορα χωρίς να ακυρώνει το θρίλερ. Είναι ένα φιλμ ελεύθερο στη γραφή του, ταυτόχρονα παρωδία και δράμα (Ταραντίνοπριν τον Ταραντίνο;), γεμάτο αυθάδεια και υπερβολές, καλτ που ξέρει να σταθεί, με τον Κερτ Ράσελ να είναι ο ιδανικός ενσαρκωτής του ήρωα όπως και στην παλιότερη ταινία. Όσο για προέδρους κι εξουσίες, ο σκηνοθέτης δεν χαρίζει κάστανα.
Βαθμολογία: (2/5)



Παίξ`το Μέχρι Τέλους (Play It to the Bone, 1999)
ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΚΩΜΩΔΙΑ
Δύο πυγμάχοι και κολλητοί φίλοι, ο Σεζάρ κι ο Βινς, ονειρεύονται να διεκδικήσουν κάποτε έναν σημαντικό τίτλο. Όταν καλούνται για κορυφαία διοργάνωση στο Λας Βέγκας, ώστε να αντικαταστήσουν δύο γνωστούς μποξέρ, δεν χάνουν την ευκαιρία. Από τη στιγμή, όμως, που ανεβαίνουν στο ρινγκ, τίποτα δεν είναι όπως υπολόγιζαν.
Ο σεναριογράφος σκηνοθέτης Ρον Σέλντον είναι σχετικά ικανός στις δραμεντί, μάλιστα με αθλητικό στόρι, και ξέρει να γράφει διαλόγους. Όμως, σε αυτή την περίπτωση μοιάζει να μην στοχεύει, να μην ξέρει ποιο είναι το κέντρο της ιστορίας του. Ένα μεγάλο μέρος είναι το οδοιπορικό (και με φλας-μπακ από τη ζωή τους) με το παλιό καμπριολέ της φίλης του Σεζάρ, η οποία τους ακολουθεί γιατί έχει στο νου της κάποιο σχέδιο να βγάλει λεφτά, ενώ μπαίνει στην παρέα και μια άλλη κοπελιά που κάνει ωτοστόπ. Πολλοί διάλογοι εν αναμονή του πυγμαχικού αγώνα, που χρειάζονταν κόψιμο. Στο τέλος, η αναμέτρηση μεταξύ τους έχει μια δραματουργική αμηχανία, αφήνοντας τον θεατή κάπως μετέωρο. Με τους Αντόνιο Μπαντέρας, Γούντι Χάρελσον, Λολίτα Νταβίντοβιτς και Λούσι Λιού.
Βαθμολογία: (1.5/5)



Τα Πάντα Γύρω από τον Στιβ (All About Steve, 2009)
ΚΩΜΩΔΙΑ
Σίγουρη ότι πρόκειται για τον μεγάλο της έρωτα, μια εκκεντρική αλλά αξιαγάπητη κοπέλα δεν διστάζει να ακολουθήσει τον αγαπημένο της, κάμεραμαν, σε όλη τη χώρα, για να τον πείσει να είναι μαζί.
Πώς της ήρθε της Σάντρα Μπούλοκ όχι μόνο να παίξει αλλά και να αναλάβει την παραγωγή αυτής της κακογραμμένης κωμωδίας; Υποτίθεται ότι είναι μια έξυπνη γυναίκα (μάλιστα ξανθιά) που φτιάχνει σταυρόλεξα, μιλάει ακατάσχετα, φέρεται αλλοπρόσαλλα, φοράει συνέχεια μεγάλες ντίσκο μπότες και βλέποντας τον Μπράντλεϊ Κούπερ αποφασίζει από τη μια στιγμή στην άλλη ότι τον θέλει για άντρα της. Τον παίρνει, λοιπόν, στο κατόπι ενώ εκείνος κυνηγάει ρεπορτάζ, για να καταλήξουν οι ίδιοι θέμα στο y-tube όταν εκείνη πέφτει σε ένα πηγάδι μπροστά στις κάμερες. Άλλο υστερία και άλλο κωμωδία, η οποία χρειάζεται να πατάει στην πραγματικότητα και σε αληθοφανείς χαρακτήρες για να πείθουν οι όποιες ανατροπές. Εδώ όλα είναι τραβηγμένα απ’ τα μαλλιά, δεν πείθουν προς οποιαδήποτε κατεύθυνση.
Βαθμολογία: (1/5)



Ακρωτηριασμοί (Texas Killing Fields, 2011)
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΘΡΙΛΕΡ
Δύο ντετέκτιβ κυνηγούν ένα κατά συρροήν δολοφόνο σε μια μικρή πόλη. Ο δολοφόνος παραπλανεί τους ντετέκτιβ με ψεύτικα στοιχεία, καταφέρνοντας να ξεφεύγει και να βρίσκεται πάντα ένα βήμα μπροστά.
Σκηνοθετικό ντεμπούτο, στο σινεμά κι όχι την τηλεόραση, της κόρης του Μάικλ Μαν, Έιμι Κάνααν Μαν, όπου σαν τον πατέρα της έλκεται περισσότερο από την ατμόσφαιρα που δημιουργεί (τα παραποτάμια ελώδη μέρη) παρά από τη λογική συνέπεια ενός αστυνομικού θρίλερ. Πάνω που στήνει μια σεκάνς που υπόσχεται διερεύνηση, την παρατάει για κάτι πιο ομιχλώδες. Έτσι, προκύπτει ένα b-movie που λειτουργεί πιο πολύ ως μια μισή άσκηση πάνω στο στιλ. Αν το σενάριο επικεντρωνόταν πάνω στο μικρό κορίτσι που εμπλέκεται, η πλοκή ίσως να έδενε. Με τους Σαμ Γουέρδινγκτον («Avatar»), Τζέφρι Ντιν Μόργκαν («Watchmen») και Τζέσικα Τσάστεϊν («Το Δέντρο της Ζωής», «Zero Dark Thirty»).
Βαθμολογία: (1.5/5)



Το Τρίο Στούτζες: Η Ταινία (The Three Stooges, 2012)
ΚΩΜΩΔΙΑ
Το ορφανοτροφείο όπου πέρασαν τα παιδικά τους χρόνια κινδυνεύει με λουκέτο. Ενώ προσπαθούν να το σώσουν, ο Μο, ο Λάρι κι ο Κέρλι μπλέκουν σε απίθανες περιπέτειες και τραγελαφικές καταστάσεις.
Το αληθινό Τρίο Στούτζες άφησε εποχή στη δεκαετία του 1930, με το παλαβό σλάπστικ στιλ τους, βαρώντας ο ένας τον άλλον διαρκώς και συχνά για ασήμαντη αφορμή ή και χωρίς λόγο -σκέτη απόλαυση τότε για μικρούς και μεγάλους. Βέβαια, επρόκειτο πάντα για ταινίες μικρού μήκους, ώστε να ισοφαρίζεται η δραματουργική απλότητα. Στα 92 λεπτά της παρούσας αναβίωσης από το επιτυχημένο σεναριακό-σκηνοθετικό δίδυμο των Μπόμπι και Πίτερ Φάρελι («Κάτι Τρέχει με τη Μαίρη», «Ο Ηλίθιος και ο Πανηλίθιος»), άλλοτε γελάς κι άλλοτε βαριέσαι. Ωστόσο, οι χορογραφίες των γκαγκ είναι καλά ενορχηστρωμένες και οι τρεις πρωταγωνιστές, Σον Χέις, Γουίλ Σάσο και Κρις Διαμαντόπουλος, πραγματικά μιμούνται τέλεια τους Στούτζες και αποτίνουν τον φόρο τιμής.
Βαθμολογία: (2/5)



(0 κακή | μέτρια | ενδιαφέρουσα | καλή | πολύ καλή | αριστούργημα)

---