---

Τετ 12 Ιουν 2013

Κριτικές Σφηνάκια σε Πρώτη Μετάδοση

Η στήλη φιλοξενεί κριτικές σε μίνι χαρακτήρα, παλιών και νέων ταινιών, παντών ειδών, που ως τώρα δεν είχαν καθόλου κριτική στο cine.gr

Το Βλέμμα του Μάρτυρα (Blink, 1994)
ΘΡΙΛΕΡ
Η τυφλή Έμα Μπρόντι ξαναβρίσκει το φως της μετά από μεταμόσχευση. Σύντομα, όμως, γίνεται μάρτυρας μιας στυγνής δολοφονίας. Σε συνεργασία με τον ντετέκτιβ Τζον Χάλστρομ, προσπαθεί να βρει τον δολοφόνο προτού την βρει αυτός.
Πεπειραμένος filmmaker, άλλοτε τηλεοπτικός άλλοτε κινηματογραφικός, ο Μάικλ Άπτεντ (από την εποχή του «Coronation Street» το 1966-67) μάς δίνει ένα θρίλερ που ναι μεν δεν είναι και τόσο «θριλεροειδές» αλλά διαθέτει κάποιες παράπλευρες αρετές. Πριν απ` όλα, η τυφλή τσελίστρια που βρήκε το φως της δεν είναι μια τραγική φιγούρα σύμφωνα με το γνωστό κλισέ, αλλά μια σύγχρονη, ενεργητική καθημερινή γυναίκα. Ο τρόπος ζωής, όπως φαίνεται μέσα από κείνη και τον ντετέκτιβ, περιγράφει πολύ ρεαλιστικά το Σικάγο, με μια αστυνομία καθόλου «ηρωική», κομμένη και ραμμένη για ταινίες όπως στα ανάλογα τμήματα της Νέας Υόρκης και του Λος Άντζελες. Ακόμη και η ερωτική σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ τους, προκύπτει ως απλό φυσικό επακόλουθο παρά ως κάτι ρομαντικό και μοιραίο. Πάνω σε αυτό τον καμβά, ακόμη και το μυστήριο της υπόθεσης μπαίνει σε δεύτερη μοίρα, γιατί σε «πρώτο πλάνο» έρχεται η βιολογία. Η όραση που αποκτά η ηρωίδα είναι δυσλειτουργική, γιατί κάποια οπτικά ερεθίσματα (και συχνά θολά), ο εγκέφαλος της τα αναγνωρίζει συχνά με καθυστέρηση ωρών. Έτσι, έχουμε πολλές υποκειμενικές λήψεις που έχουν και ιατρικό ενδιαφέρον. Η αγάπη του Άπτεντ για το ντοκιμαντέρ είναι φανερή. Ωστόσο, το σενάριο επιφυλάσσει κάποιο σασπένς κι εκπλήξεις. Η Μαντλίν Στόου ικανοποιητική, ο Άινταν Κουίν επίσης, στο ύφος μιας ψύχραιμης ερμηνείας.
Βαθμολογία: (2/5)



Φεγγαρόφωτος Κόσμος (The Secret of Moonacre, 2008)
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ
Μετά τον θάνατο του πατέρα της, η 13χρονη Μαρία μένει ορφανή κι αναγκάζεται να μετακομίσει από την πολυτελή κατοικία του Λονδίνου σε έναν εκκεντρικό θείο που δεν ήξερε καν ότι είχε.
Στο αρχοντικό της κοιλάδας του Μουνέικρ, η Μαρία θα βρεθεί μπλεγμένη σε μια παλιά βεντέτα μεταξύ καλών και σκοτεινών δυνάμεων, στην οποία η ίδια έχει έναν ρόλο καθορισμένο από το παρελθόν. Πολυσχιδής ο Ούγγρος Γκαμπόρ Ξάπο (παραγωγός, σχεδιαστής, φωτογράφος, συνθέτης κ.λπ.) εμπνέεται από το βραβευμένο παιδικό μυθιστόρημα «The Little White Horse» (1946) της Ελίζαμπεθ Γκουτζ για να μας μεταφέρει σε μια ατμόσφαιρα ανάμεσα Βικτώριας και Εδουάρδου, με τον βρετανό ηθοποιό Ίοαν Γκράφαντ να «στοιχειώνει» το έργο ενσαρκώνοντας έναν μυστηριώδη, παθιασμένο χαρακτήρα που φέρνει στο νου άλλοτε τον Ρότσεστερ της «Τζέιν Έιρ» κι άλλοτε τον Χίθκλιφ από τα «Ανεμοδαρμένα Ύψη». Αλλά και η νεαρή πρωταγωνίστρια κάνει ένα βήμα παραπάνω στην πορεία της ως ηθοποιός. Δεν υπάρχουν ιδιαίτερες εκπλήξεις στην πλοκή, αλλά ο Γκαμπόρ Ξάπο του επιτυχημένου «Η Γέφυρα για την Τεραμπίθια», που γύρισε το 2007, ξέρει να χειριστεί το θέμα του.
Βαθμολογία: (2.5/5)



Με Μια Γροθιά (Fighting, 2009)
ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ
Ο Σον, ένας νεαρός από μια μικρή πόλη, προσπαθεί να επιβιώσει στη Νέα Υόρκη. Έτσι, όταν ένας απατεώνας τού δίνει την ευκαιρία να γίνει κάποιος μέσα από τον βίαιο κόσμο της πάλης, ο Σον αποφασίζει ότι αξίζει να δοκιμάσει.
Η γνωστή φόρμουλα του φτωχόπαιδου που πάει να πιάσει την καλή χάρη σε κάποιο χάρισμα του, περιορίζει το φιλμ μέσα στα κλισέ του είδους. Παρόλα αυτά, το καλογραμμένο σενάριο δίνει πολύ περιθώριο να αναπτυχθούν οι χαρακτήρες σε επίπεδο δραματικού ρεαλισμού, με προεξάρχοντα αυτόν του μάνατζερ των παράνομων αγώνων Τέρενς Χάουαρντ, ως μια κατά βάθος θλιμμένη, φιλοσοφημένη προσωπικότητα που γνωρίζει το ατελέσφορο όλου του παιχνιδιού της περιθωριακής (και όχι μόνο) ζωής. Ενώ δεν είναι δύσκολο και για τον Τσάνινγκ Τάτουμ να αποδώσει σωστά ένα παιδί που εκφράζεται με το σώμα του. Παράλληλα, σε πείθει και το ρομάντζο που αναπτύσσεται με μια κοπέλα που γνωρίζει. Στην όλη ατμόσφαιρα συμβάλει και η Νέα Υόρκη που ο φακός συλλαμβάνει με αίσθημα κι όχι τουριστικά. Εντέλει, μια μέτρια, φτωχική σύνθεση, αλλά που διαθέτει κάποιον πυρήνα. Από τον Ντίτο Μοντιέλ («Εγχειρίδιο Αναγνώρισης Αγίων», «Ο Αντι-Ήρωας»), σε σενάριο που συνέγραψε με τον Ρόμπερτ Μάνικ.
Βαθμολογία: (2/5)



Judy Moody and the Not Bummer Summer (2011)
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΚΩΜΩΔΙΑ
Το καλοκαίρι έφτασε και η μικρή Τζούντι Μούντι έχει βάλει στόχο να περάσει τις καλύτερες διακοπές της ζωής της. Μαζί με τον αδερφό της και την απίθανη θεία της κυνηγούν την απόλυτη περιπέτεια.
Βασισμένο σε παιδικά μπεστ-σέλερ, το φιλμ απευθύνεται σε παιδιά των πρώτων τάξεων του δημοτικού. Για τους μεγάλους είναι απλή υποχρέωση αν πρέπει να κάτσουν μαζί τους. Η ιστορία αργεί να πάρει εμπρός και σχεδόν βασίζεται στις γκριμάτσες της μικρής αυστραλής πρωταγωνίστριας Τζορντάνα Μπέτι, στα έντονα χρώματα της φωτογραφίας και στη χαρούμενη μουσική. Μόνο προς το τέλος τα πράγματα θερμαίνονται κι αποκτούν την αίσθηση μιας περιπέτειας. Κλασική ρουτίνα από τον Τζον Σούλτζ. Στον ρόλο της νεαρής θείας που κάνει την νταντά. η Χέδερ Γράχαμ («The Hangover», «Ξέφρενες Νύχτες») διεκπεραιώνει τον ρόλο της.
Βαθμολογία: (1.5/5)



Iron Sky: Το 4ο Ράιχ Επιτίθεται (Iron Sky, 2012)
ΚΩΜΙΚΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ
Λίγο πριν την ολοκληρωτική κατάρρευση του Γ’ Ράιχ, ναζί επιστήμονες και στρατιωτικοί διαφεύγουν στη Σελήνη. Από τη νέα τους βάση, συνεχίζουν τις προετοιμασίες για την κατάληψη του πλανήτη Γη.
Ένα φιλμ που πέρασε κάπως απαρατήρητο ενώ έγινε καλτ με φανατικούς οπαδούς. Αν και χαμηλού προϋπολογισμού, χάρη στα κατάλληλα ψηφιακά εφέ καταφέρνει να είναι εντυπωσιακό. Στον πυρήνα του υπάρχει η πολιτική σάτιρα. Στα 2018, βλέπουμε ότι η πρόεδρος των ΗΠΑ είναι φτυστή η… Σάρα Πάλιν, με άκρως μιλιταριστικές διαθέσεις και φυσικά τακιμιάζοντας με τους ναζί που επέστρεψαν στη Γη. Παρακάτω καταλαβαίνουμε ότι τα σατιρικά βέλη στρέφονται προς όλες τις εξουσίες στον πλανήτη. Το κακό είναι ότι ούτε τα έξυπνα αστεία αφθονούν, ούτε το μακελειό που ακολουθεί βοηθάει σε πιο ενδελεχείς παρατηρήσεις. Ενδιαφέρον ως εγχείρημα, άνισο ως αποτέλεσμα, σίγουρα «κουλό», εξού και η αναγνώρισή του ως καλτ. Από τον Φιλανδό Τίμο Βουορενόλα, γνωστό από το «Star Wreck: In the Pirkinning» (2005), παρωδία των «Σταρ Τρεκ». Ίσως η πιο κωμική στιγμή είναι στην αρχή, όταν η ναζί δασκάλα στη Σελήνη δείχνει στα παιδιά μόνο δύο-τρία πλάνα από τον «Δικτάτορα», τέτοια που να συμφέρουν, κι εξηγεί ότι «είδαμε μια ταινία μικρού μήκους του Τσάρλι Τσάπλιν».
Βαθμολογία: (1.5/5)



Σε Βαθιά Νερά (Dark Tide, 2012)
ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ
Στοιχειωμένη από τις αναμνήσεις μιας μοιραίας συνάντησης με καρχαρίες, μια νεαρή δύτρια αναγκάζεται να νικήσει τους φόβους και τις αμφιβολίες της και να ξαναβουτήξει σε βαθιά, επικίνδυνα νερά.
Αναγκάζεται για οικονομικούς λόγους, ενώ ο χαμός ενός φίλου της στο παρελθόν από καρχαρία την έχει ψυχικά παροπλίσει. Τι θα γίνει; Απλά θα αντιμετωπίσει προς το τέλος και πάλι τον καρχαρία! Στο μεταξύ, για να περάσει η φιλμική ώρα, οι ήρωες συζητάνε, τσακώνονται κ.λπ. χωρίς να συμβαίνει επί της ουσίας τίποτε απολύτως. Άμα το σενάριο είναι χάλια… Αλλά και οι σκηνές του βυθού λειτουργούν περισσότερο σαν ντοκιμαντέρ. Όσο για τη Χάλι Μπέρι, οι σκηνές με μπικίνι (βασικό διαφημιστικό δέλεαρ) είναι ελάχιστες παρά την αφίσα. Από τον, ηθοποιό κυρίως, Τζον Στόκγουελ που ως σκηνοθέτης είχε γυρίσει και το «Into the Blue», πάλι με δύτες.
Βαθμολογία: (1/5)



Λόλα (Lola Versus, 2012)
ΚΟΜΕΝΤΙ
Μετά τον χωρισμό της, η 29χρονη Λόλα χάνει τη γη κάτω από τα πόδια της. Η ζωή της εκτροχιάζεται, αλλά σύντομα συνειδητοποιεί ότι για να βρει την αγάπη πρέπει πρώτα να τα βρει με τον εαυτό της.
Είναι μια ρομαντική κομεντί σε ύφος ανεξάρτητου αμερικανικού σινεμά, που πάει κόντρα στη φόρμα. Αντί να δούμε την ηρωίδα να βρίσκει τον δρόμο της μετά από κάποιες αδέξιες πρώτες κινήσεις, μετά το σοκ που ο καλός της την παράτησε, το σενάριο επιμένει στο πελάγωμα που ίσως δεν είναι ακριβώς πελάγωμα αλλά καταγραφή μιας αληθοφανούς κατάστασης. Ίσως η Λόλα κάνει ότι κάνει γιατί το προτιμά από το να μην κάνει τίποτε, μέχρι τουλάχιστον να φτάσει σε κάποια συνειδητοποίηση χωρίς να «διευκολυνθεί» από το σενάριο. Το σίγουρο είναι ότι η σεναριογράφος (όχι στην εδώ περίπτωση), μια φορά σκηνοθέτης και ηθοποιός Γκρέτα Γκέργουινγκ έχει προσωπικότητα κι αυτό το μεταφέρει και στην ηρωίδα της, ανεβάζοντας το φιλμ του σκηνοθέτη Ντάριλ Γουέιν. Στον ρόλο των γονιών ως παλαιοχίπιδων που έχουν εστιατόριο, οι Μπιλ Πούλμαν και Ντέμπρα Γουίνγκερ.
Βαθμολογία: (2/5)



(0 κακή | μέτρια | ενδιαφέρουσα | καλή | πολύ καλή | αριστούργημα)

---